Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα

Thursday, January 25, 2007

homeless


Eίμαστε η Δάφνη και η Δανάη και μας βρήκαν να κλαίμε σε μια κούτα διπλα στα σκουπίδια!!όμως σταθήκαμε τυχερές και τώρα "αποπαρασιτομενες" και έχοντας κάνει το πρώτο μας εμβόλιο περιμένουμε τους ανθρώπους που θα μας αγαπήσουν και δεν θα μας πετάξουν ποτε ξανά!!είμαστε πανέξυπνες, ζωηρές και πολύ χαδιάρες και θα γίνουμε μεσαίου μεγέθους.τηλ. επικοινωνίας 6977749502
posted by srm1033 at 11:58 AM 2 comments

Friday, January 19, 2007

H KPYMMENH ΦΩKIA


H KPYMMENH ΦΩKIA Tο πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Πορτρέτα Zώων» κέρδισε στον φετινό διαγωνισμό «Φωτογράφος της Aγριας Zωής» ο Nορβηγός Baard Ness. H ανακοίνωση των νικητών του διαγωνισμού, ο οποίος διοργανώνεται από το Mουσείο Φυσικής Iστορίας και το περιοδικό «BBC Wildlife», έγινε την Tετάρτη, στο Λονδίνο. O Ness τράβηξε τη φωτογραφία που του χάρισε βραβείο στο νησί Σβάλμπαρντ της Aρκτικής, βόρεια της Nορβηγίας, και περίμενε για ώρες έως ότου να εμφανιστεί η εικονιζόμενη φώκια σε μια τρύπα στον πάγο.
posted by srm1033 at 1:13 AM 3 comments

Monday, January 15, 2007

dog de dromeaux έχουμε, τα υπόλοιπα στα jumbo!!!


Ως μέλη ζωοφιλικού συλλόγου δεχόμαστε καθημερινά μηνύματα από
υποψήφιους,ενδιαφερόμενους να υιοθετήσουν ένα σκύλο ή μια γάτα.
Το χαμόγελο μας,τις περισσότερες φορές,σβήνει διαβάζοντας το
περιεχόμενο και τις...απαιτήσεις που έχουν τα μηνύματα.

Λογικές προδιαγραφές,όπως να ναι μικρόσωμο ώστε να είναι κατάλληλο
για διαμέρισμα ή να μη μαδάει ,ή το να είναι φύλακας γιατί προορίζεται
για κήπο ή παιχνιδιάρικο γιατί είναι για παιδιά προσπαθούμε να τις
καλύψουμε,αφού συνήθως γνωρίζουμε το χαρακτήρα και το μέγεθος των ζώων
που φιλοξενούμε.
Όμως,κάποιοι άνθρωποι μάλλον δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους
τι είναι το σωματείο με τα αδέσποτα,τι είναι οι ράτσες και πού πρέπει
να απευθυνθούν για αυτό που ψάχνουν.
Μερικές από τις απαιτήσεις είναι:
Ξεκινώντας από απλές προτιμήσεις-που όμως ΔΕΝ μπορούμε να
καλύψουμε από τη στιγμή που ασχολούμαστε με αδέσποτα,ημίαιμα και
εγκαταλελλειμένα ζώα:

-''Θέλω κάτι σαν τον Ρεξ στη τηλεόραση,να ναι όρθια τ αυτιά
του,όχι κάτω''.
-''Έχετε σαν αυτό που παίζει στη διαφήμιση του Γερμανού?Μήπως
είναι και εκπαιδευμένο?''
-''Αυτό σαν τη Λάσυ πώς το λένε?Έχετε?Σε αρσενικό όμως,γιατί δεν
μ'αρεσουν τα θηλυκά,που έχουν περίοδο και λερώνουν το τόπο με αίμα.''

Συνεχίζουμε με ακόμα περισσότερες απαιτήσεις:
-''Θέλω ή ΚΑΝΙΣ ή ΜΟΛΟΣΣΟ.Αν δε βρω ΚΑΝΙΣ που είναι πολύ γλυκούλια
θα πάρω ΜΟΛΟΣΣΟ γιατί μ'αρέσει που ναι μεγάλο''.
-''Ψάχνω γατούλα,στειρωμένη,6 μηνών,να μην είχε πριν ψύλλους και
να μην είναι απότο δρόμο.''
-''Θα ήθελα μικρόσωμο,3 κιλά το πολύ,σαν της Πάρις χίλτον για να
το έχω συνέχεια αγκαλιά,να ναι κοντότριχο,ΟΧΙ ΜΑΥΡΟ γιατί τα φοβάμαι
και αν γίνεται να είναι κουτάβι,όχι πάνω από 3 μηνών.''

Και ανεβαίνουμε στα παράλογα πλέον:
-''Θέλω chow-chow,κουτάβι,μόνο αν το χαρίζεται και με εμβόλια.''
-''Ψάχνω Δαλματίας γιατί είδα πρόσφατα τα 101 σκυλιά,την ταινία
και έχω 2 παιδάκια που μου ζητούν κάθε μέρα σκύλο.''
-''Θα ήθελα μια γατούλα,Περσική,θηλυκή,με μπλε μάτια,όχι πάνω από
4 μηνών.Δε θέλω να πάρω από pet-shop γιατί έχει 500 ευρώ!!!Απαράδεκτο!''

Πολλοί από τους ενδιαφερόμενους έχουν αγνές προθέσεις,απλά τους
αρέσει κάποια ράτσα και ψάχνουν κάτι τέτοιο...Αυτό είναι ως ένα βαθμό
κατανοητό.Τους βρίσκουμε κάτι που να μοιάζει.Κι αν δε σας κάνει?Φέρτε
το πίσω,είμαστε θετικοί.Παρ'όλα αυτά φανερώνεται και μια έλλειψη
ενημέρωσης.
Πώς επικοινωνείς με σωματείο αδέσποτων ζητώντας καθαρόαιμο??
Μήπως δε θες πραγματικά το ζώο,αλλά θες κάτι που ικανοποιεί
εσένα,το style σου,την όρεξη σου αυτό το μήνα?Και τον άλλο μήνα,το
εγκαταλείπεις στο δρόμο,σιγά...
Μήπως να κατανοήσεις πρώτα ότι παίρνεις κάτι ζωντανό,που έχει δικό
του χαρακτήρα,που σε χρειάζεται να το φροντίζεις και να το αγαπάς ότι
χρώμα κι αν είναι,ότι ράτσα κι αν είναι και απ'όπου κι αν ζούσε
πριν,όσα κι αν έχει τραβήξει.
Το αντάλλαγμα από όλα είναι το ίδιο:ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ,ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΣΗ.
Όταν υπάρχουν τέτοιες απαιτήσεις,πώς θα βρουν σπίτι τα
εγχειρισμένα,τα κακοποιημένα,αυτά με ακράτεια ή με αρθριτικά?
Κι όμως,υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι άνθρωποι που δεν νοιάζονται για
ράτσες και επιδόσεις,για εμφάνιση και pedigree.Αυτοί που δεν μας
ζητούν να ναι 8 κιλά ακριβώς,ούτε να ναι Γερμανικός ΠΟιμενικός..
Φυσικά,είναι δικαίωμα του καθενός να θαυμάζει μια ράτσα.Αν δε
καταλαβαίνει ότι ανάγκη έχουν τα ταλαιπωρημένα που ψάχνουν σπίτι,ας
πάει σε εκτοφέα να αγοράσει το ζώο,υγιές-όχι απο pet-shop.Να 'ναι
συνηδητοποιημένος,να δώσει έναμεγάλο ποσό και να έχει το πρωταθλητή
που επιθυμεί.
¨Οποιος θέλει να χαρίσει απλά αγάπη και να έχει ένα μπασταρδάκι
που του αρέσει,ας επικοινωνεί με σωματεία...
Οι υπόλοιποι πηγαίντε στα JUMBO και πάρτε ένα λούτρινο!!!Σας
παρακαλούμε.


ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΑΤΣΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ:
dog de dromeaux

> MΠΑ ΑΘ(ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ ΑΘΗΝΩΝ)

> ΣΠΑΝΙΟ ΛΕΥΚΟ ΛΥΚΟΣΚΥΛΟ ΜΕ ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ

> ΕΛΑΦΟΣΚΥΛΟ ΜΕ ΑΥΤΙΑ-ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΑΘΗΝΟΣΚΥΛΟ ΜΕ ΕΝΑ ΓΑΛΑΖΙΟ ΜΑΤΙ
ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΦΕ.

> ΕΙΔΙΚΟ ΤΙΓΡΕ ΚΟΥΤΑΒΙ ΜΕ ΟΡΘΙΑ ΑΥΤΙΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ STRAY


> Κλειάννα Μαλαματίνα
> Ομάδα Pets.gr-Stray. gr
> -_-ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΖΩΩΝ ΑΠΟ PET-SHOPS-_-
> Υπερήφανος υποστηρικτής των ζώων
posted by srm1033 at 10:41 AM 0 comments

Sunday, January 14, 2007

Το Να Είσαι ΣΚΥΛΟΣ στην Ελλάδα


εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!

1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.

2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.

4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.

5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!

8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!

12 μηνών Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!

13 μηνών Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.

15 μηνών Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.

16 μηνών Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!

17 μηνών Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».

18 μηνών Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.

19 μηνών Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.

20 μηνών Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».

Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο.

Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.

«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud

«Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».



πηγή : απο εδώ


ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ

Πρέπει όλοι μας να συμβάλουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε στον αγώνα υπέρ των αδέσποτων.

Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους γύρω μας ότι το πρόβλημα είναι όλων και όχι μερικών.

Πρέπει να μην κλείνουμε τα μάτια μας αλλά να αντιδρούμε με πράξεις (καταγγελία στην αστυνομία, σύσταση σε αυτούς που τα κακοποιούν

* όταν βλέπουμε κάποιους να πετάνε τα ζώα στον δρόμο
* όταν βλέπουμε να τα κακομεταχειρίζονται
* όταν βλέπουμε να δηλητηριάζουν τα αδέσποτα

Όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι και αυτά τα ζώα έχουν ψυχή.

Μπορούμε να κινητοποιηθούμε με πολλούς τρόπους:

* να πάρουμε ένα αδέσποτο και να το πάμε για στείρωση
* να ταΐζουμε ή να δίνουμε νερό στα αδέσποτα της περιοχής μας
* να ενισχύσουμε έστω και με ελάχιστα χρήματα τα φιλοζωικά σωματεία που αγωνίζονται χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια για την σωτηρία τους.

Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει νόμος του κράτους ο 3170 / 29-7-2003 ο οποίος μαζί με τον παλαιότερο νόμο 1197/81 ρυθμίζουν πλέον πλήρως τα θέματα.
posted by srm1033 at 7:42 AM 0 comments

Thursday, January 11, 2007

Θα ήθελα πολύ να ήμουν μπάτσος



Μπατσίνα για την ακρίβεια. Αλλά όχι σε οποιοδήποτε σώμα και φυσικά όχι στην Ελλάδα. Θα ήθελα να ήμουν στο The Houston SPCA”

Κάθομαι και παρακολουθώ στο Animal Planet καθημερινά την εκπομπή Animal cups the Houston SPCA και πραγματικά κάθε φορά λέω-ενώ δεν το συνηθίζω- «γιατί να μην έχω γεννηθεί εκεί». Και θα μου πείτε «ποιος σε εμποδίζει να πας?». Πολλά δυστυχώς. Ίσως αν σε κάποια στιγμή της ζωής μου τα πράγματα αλλάξουν πορεία ,βρεθώ εκεί. Ποιος ξέρει?

Οι άνθρωποι είναι καταπληκτικοί. Καθημερινά αντιμετωπίζουν περιστατικά με ζώα κακοποιημένα, ταλαιπωρημένα, παγιδευμένα, άγρια, ατίθασα και σπεύδουν να τα βοηθήσουν. Σε ένα χρόνο μέσα στο 2006 – συγκεκριμένα αντιμετώπισαν 39000 περιστατικά. Είναι ασύλληπτο το νούμερο. Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες σωματεία φιλοζωικά, αλλά μόνο το stray κάνει παρόμοια δουλειά με το spca, χωρίς φυσικά κονδύλια από το κράτος και άντε μέσα στη χρονιά να σώσει κάποιες εκατοντάδες ζωάκια. Βέβαια εδώ είναι Ελλάδα. Και δεν υπάρχουν λεφτά . Και όταν υπάρχουν λεφτά σε καμιά περίπτωση δεν πάνε στα αδέσποτα. Πάνε σε άλλα ζώα, καλοθρεμμένα με κάτι κώλους σαν τον αεροδιάδρομο του Βενιζέλος.

Εκεί είναι Χιούστον . Και η πολιτεία έχει φροντίσει να δημιουργήσει τέτοιες μονάδες φροντίδας των ζώων πριν από 80 χρόνια και βάλε.

Μου έχει προκαλέσει τρομερή εντύπωση η επέμβαση αυτών σε ορισμένα περιστατικά δεσποζόμενων ζώων. Συγκεκριμένα στο χθεσινό επεισόδιο το είδα. Δέχθηκαν κλήση για κακοποίηση κάποιων ζώων που βρίσκονταν σε φάρμα στο Τέξας. Και φυσικά πήγαν αμέσως εκεί να δουν την κατάσταση. Διαπίστωσαν πράγματι πως τα ζώα δεν ήταν στο καταλληλότερο περιβάλλον και τα πήραν στο κέντρο περίθαλψης . Ξέρετε ποια ήταν η κακοποίηση? Τα σκυλιά δεν ήταν κοινωνικοποιημένα και στο χώρο τους υπήρχαν κάποιες ακαθαρσίες, το ένα από τα 4 άλογα δεν είχε υπόστεγο και ήταν κάπως αδύνατο, τα γουρούνια ήταν υπέρβαρα….

Μάλιστα. Αυτή ακριβώς ήταν η κατάσταση. Πήραν τα ζώα και παρέπεμψαν τους ιδιοκτήτες στην δικαιοσύνη .Τα πρόστιμα δε, που ορίζει ο δικαστής ξεκινούν από 1000$ και μπορεί να φτάσουν μέχρι 20000$.Φυσικά σε κάποιες περιπτώσεις αρκετοί ιδιοκτήτες έχουν οδηγηθεί στην φυλακή για κάμποσα χρόνια. Στην Ελλάδα ξέρετε τις ποινές? Αφήστε καλύτερα θα μοιάζει με ανέκδοτο αν τις αναφέρω. Και δεν μιλάμε φυσικά για τέτοιου είδους κακοποίηση, αλλά για μαζικές θανατώσεις ζώων, για βαρβαρότητες, απανθρωπιά και όσα άλλα.

Βέβαια ας ήμαστε λίγο ρεαλιστές. Θα μου πείτε «ναι αυτοί αντιμετωπίζουν τα ζώα ισότιμα με τους ανθρώπους, αλλά αν το δούμε από άλλη σκοπιά ψηφίζουν για δυο τετραετίες τον Μπους για ηγέτη τους, σκοτώνουν χιλιάδες αμάχους και γυναικόπαιδα και απαγχονίζουν τον πρωην δικτάτορα τους μπροστά στις κάμερες» Τι να πω? Αν ήξερα όλες τις απαντήσεις δεν θα ήμουν τόσο ήσυχη…..


The Houston SPCA:
Open to animals in need!

For more than eighty-two years the Houston SPCA has been an open door, a safe haven and defender for all animals. We have consistently placed more animals into loving permanent, responsible homes than all other area shelters combined.

The Houston SPCA has always been a leader in animal protection. While we have moved from Preston to Jackson Street to Studemont Street to Portway Drive, no matter where we have been, animals have been the first priority of the Houston SPCA.

The mission of the Houston SPCA is to promote commitment to and respect for all animals and to free them from suffering, abuse and exploitation. One way we accomplish this mission is to accept all animals in need. The doors of the Houston SPCA are always open to all animals and no animal is ever turned away. No animal is turned away due to species, size, or health. The doors of the Houston SPCA are open to domestic, farm, exotic and wild animals.

In the year 2006, the Houston SPCA received almost 39,000 animals:

We do not release animals for medical research, nor do we support the release of animals for medical research.


The Houston SPCA will continue to accept animals in need because we believe that all lives have value. We dream of a truly humane world where all animal owners are responsible, and there is a home available for every animal who needs one. Until that time, the doors of the Houston SPCA will remain open.

ΥΓ: Δεν συζητάμε για τις εγκαταστάσεις τους ετσι? εγώ άνετα έμενα στα κλουβιά που έχουν .... δείτε κι αυτό
Και αφού είδαμε όλα τα παραπάνω..... ας ξενερώσουμε λίγο ... κλίκ εδώ. Με τις υγείες μας!

posted by srm1033 at 7:38 AM 2 comments

Wednesday, January 10, 2007

Ειδο-ρατσισμός (Speciesism)

**********Σεντόνι....αλλά αξίζεινα διαβαστεί!*******

Η θεωρία των δικαιωμάτων των ζώων
του καθηγητή Gary Francione


Όλοι συμφωνούμε πως είναι ανήθικο να προκαλούμε πόνο "χωρίς λόγο" στα ζώα. Αυτό το 'χωρίς λόγο' θα έπρεπε τουλάχιστον να σημαίνει πως απαγορεύεται να τους προκαλέσουμε πόνο, για τη διασκέδασή μας, την ευχαρίστησή μας ή επειδή έτσι μας βολεύει. Αλλά σήμερα, ο απέραντος πόνος που προκαλούμε στα ζώα δικαιολογείται ακριβώς έτσι. Για την ικανοποίησή μας, τη διασκέδασή μας και επειδή έτσι μας βολεύει. Η χρησιμοποίηση ζώων για διασκέδαση ή για σπορ όπως είναι το κηνύγι, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί απαραίτητη. Όπως δεν είναι απαραίτητο για εμάς να φορούμε δέρμα ή γούνα, ή να χρησιμοποιούμε ζώα για να τεστάρουμε προϊόντα για το σπίτι, ή για να έχουμε ακόμη μία μάρκα κραγιόν και aftershave.

Ο μεγαλύτερος αριθμός ζώων που χρησιμοποιούμε ωστόσο σήμερα είναι για την τροφή μας - κρέας, γαλακτοκομικά, και άλλα προϊόντα που καταναλώνουμε τα οποία περιέχουν ζωϊκά παράγοντα. Κάθε χρόνο σφαγιάζονται περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ζώα για τροφή. Και αυτός ο αριθμός αντιστοιχεί μόνο στις ΗΠΑ. Φανταστείτε πόσο μεγαλώνει το νούμερο όταν μιλούμε για όλο τον πλανήτη. Δεν είναι απαραίτητο σε καμία περίπτωση και όπως και να το δεις, να τρώει κανείς κρέας ή ζωϊκά παράγοντα. Είναι όλο και περισσότερο αποδεκτό ότι το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα κάνουν κακό στην υγεία μας. Τα ζωϊκά παράγοντα έχουν συνδεθεί με καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, χοληστερίνη και άλλες ασθένειες.

Επιπλέον, σεβαστοί επιστήμονες έχουν υπογραμμίσει πολλές φορές το κόστος της κτηνοτροφίας σε βάρος της υγείας του πλανήτη. Για κάθε κιλό ζωϊκής πρωτεϊνης που παράγεται, τα ζώα καταναλώνουν σχεδόν έξι κιλά φυτικής πρωτεϊνης από σιτηρά. Χρειάζονται πάνω από 100.000 λίτρα νερό για να παραχθεί ένα κιλό βοδινού κρέατος. Χρειάζονται 3.500 λίτρα για να παραχθεί ένα κοτόπουλο. Χρειάζονται μόνο 900 λίτρα για να παραχθεί ένα κιλό σιτάρι και 500 λίτρα για να παραχθεί ένα κιλό πατάτες. Η κτηνοτροφία καταναλώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας, και έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του υπεδάφους και τη μόλυνση του αέρα και του νερού. Τα ζώα που τρώμε παράγουν δισεκατομμύρια αποβλήτων κάθε χρόνο και αυτά τα απόβλητα ρίχνονται μέσα σε νερό που καταλήγει στη βρύση μας. Κι επειδή αυτή η κτηνοτροφία καταναλώνει τόσες πηγές ενέργειας, στην ουσία καταδικάζει ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου σε πείνα. Πάνω από το 50% της αμερικανικής παραγωγής σε σιτηρά και το 40% της παγκόσμιας παραγωγής ταϊζεται σε ζώα για να παράγουν κρέας, αντί να καταναλωθούν κατευθείαν από ανθρώπους. Χρειάζεται μόλις το 1/6 ενός εκτάριου για να τραφεί ένας vegan για ένα χρόνο ; Χρειάζονται 3 1/4 για να τραφεί ένας κρεατοφάγος. Αυτό σημαίνει πως ένα εκτάριο γης μπορεί να θρέψει 20 φορές περισσότερους vegans από ότι κρεατοφάγους.

Συμπέρασμα:
Δολοφονούμε δισεκατομμύρια ζώων κάθε χρόνο για λόγους που είναι αποδεκτοί από όλους ως 'απαραίτητοι' αν και διατηρούμε την εντύπωση πως είναι βάναυσο να προκαλείς πόνο σε ένα ζώο αθώο, χωρίς λόγο. Όταν αναφερόμαστε σε άλλα ζώα, εμείς οι άνθρωποι δείχνουμε μία συμπεριφορά που περιγράφεται ως ηθική σχιζοφρένεια. Λέμε πως θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα ζώα και γυρνάμε και κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Η σκεψη μας είναι μπερδεμένη. Πολλοί από εμάς έχουμε κατοικίδια ζώα, όπως σκύλους και γάτες. Φερόμαστε σε αυτά τα ζώα σαν να ήταν μέλη της οικογενείας μας. Την ίδια στιγμή καρφώνουμε τα πιρούνια μας σε άλλα ζώα που δεν διαφέρουν σε τίποτα από αυτά που φιλοξενούμε στα σπίτια μας. Πρέπει να επανεξετάσουμε τις σχέσεις μας με τα ζώα. Αν τα ζώα έχουν σημασία για εμάς, αν πραγματικά πιστεύουμε πως δεν είναι 'αντικείμενα' και πως το τι θέλουν είναι ηθικά σημαντικό, τότε πρέπει να δώσουμε σε όλα τα ζώα τα ίδια δικαιώματα..

Αυτό δεν σημαίνει πως σε όλα τα επίπεδα πρέπει να φερόμαστε στα ζώα όπως φερόμαστε στους ανθρώπους. Για παράδειγμα τα ζώα δεν ενδιαφέρονται να μορφωθούν. Αυτό σημαίνει πως δεν χρειάζονται μόρφωση όπως τη χρειάζεται ο άνθρωπος. Αλλά αν ένας άνθρωπος και ένα ζώο έχουν τις ίδιες ανάγκες, πρέπει να φερθούμε και στους δύο ισάξια - εκτός και αν υπάρχει κάποιος ηθικός λόγος για να μην το κάνουμε. Μπορεί ζώα και άνθρωποι να έχουν διαφορετικού είδους ανάγκες αλλά ως ζώντες οργανισμοί που έχουν αισθήματα και μπορούν να νιώσουν πόνο και ευχαρίστηση - έχουν και οι δύο την ανάγκη να μην νιώσουν πόνο, να μην υποφέρουν και φυσικά να μην πεθάνουν. Θέλουν την ελευθερία τους και τη ζωή τους.

Άνθρωποι και ζώα έχουν το ίδιο δικαίωμα στη ζωή, το ίδιο δικαίωμα να μην φαγωθούν, να μην χρησιμοποιηθούν σε πειράματα ή να γίνουν με το ζόρι δωρητές οργάνων, να μην κυνηγηθούν και τελικά να μην χρησιμοποιηθούν ως 'πόροι' για άλλους. Όταν αντιμετωπίζεσαι ως 'πορος' και αντικείμενο εκμετάλλευσης, έγκειται στον ιδιοκτήτη σου να αποφασίσει πως θα σε αξιοποιήσει και μπορεί να αγνοήσει παντελώς ακόμη και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά σου όπως αυτό της ζωής. Δεν μπορούμε να προστατέψουμε όλους τους ανθρώπους από τον πόνο. Αλλά προσπαθούμε να τους προστατεύσουμε από τον πόνο που τους προκαλείται επειδή κάποιος τους φέρεται ως ιδιοκτησία και αντικείμενο προς εκμετάλλευση. Αναγνωρίζουμε σε όλους τους ανθρώπους το δικαίωμα να είναι ελεύθεροι και να μην είναι ιδιοκτησία κανενός. Ένα δικαίωμα προστατεύει την ανάγκη κάποιου ακόμα και αν αυτό βλάπτει τα συμφέροντα ενός τρίτου. Για παράδειγμα, η ελευθερία του λόγου θα προστατευθεί νομικά ακόμη και αν έχει αρνητικές συνέπειες σε κάποιον άλλον. Σε ένα κόσμο που υπάρχει μικρή συμφωνία σε θέματα ηθικής, όλοι συμφωνούν πως η σκλαβιά των ανθρώπων είνα ηθικά απαράδεκτη. Η σκλαβιά φέρεται σε άτομα ως να ήταν αντικείμενα. Η σκλαβιά θέτει τα θύματά της σε κατώτερη μοίρα από τους υπόλοιπους. Δεν τους αντιμετωπίζει ως ίσους.

Ένας σκλάβος δεν αξίζει ποτέ όσο το αφεντικό του.
Το αντικείμενο ιδιοκτησίας δεν αξίζει ποτέ όσο ο ιδιοκτήτης.
Ακόμη και αν ο σκλάβος και το αφεντικό του έχουν τις ίδιες ανάγκες,
δεν το βλέπουμε ποτέ γιατί αγνοούμε τις ανάγκες του σκλάβου.

Αυτό δεν σημαίνει πως η ανθρώπινη σκλαβιά έχει εξαλειφθεί. Απλά ιστορικά έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο όπου θεωρείται απαράδεκτη και οι άνθρωποι την καταδικάζουν όπου τη συναντούν. Ωστόσο φερόμαστε στα ζώα με τρόπους που δεν θα θεωρούσαμε αποδεκτούς αν μιλούσαμε για ανθρώπους. Τα ζώα είναι ιδιοκτησία μας. Μας ανήκουν. Με βάση αυτή τη λογική, έχουν τόση αξία όση εμείς επιλέγουμε να τους δώσουμε....

Τα ζώα είναι οι σημερινοί σκλάβοι μας.

Πως μπορούμε να δικαιολογήσουμε τη διαφορετική συμπεριφορά; Πως δικαιολογούμε ότι υπερασπίζουμε το δικαίωμα των ανθρώπων στην ελευθερία και παρ' όλα αυτά υποστηρίζουμε ότι τα ζώα αποτελούν ιδιοκτησία μας; Η συνήθης απάντηση είναι πως υπάρχει ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα που δικαιολογεί την ιδέα ότι είναι ιδιοκτησία μας. Η ποιοτική διαφορά είναι στο είδος όχι στο βαθμό. Εγώ μπορώ να κάνω πράξεις αριθμητικής, ένας σκύλος όχι. Αυτή είναι ποιοτική διαφορά, διαφορά είδους. Μερικοί άνθρωποι είναι καλύτεροι στην αριθμητικοί από ό,τι εγώ. Αυτό είναι ποσοτική διαφορά, διαφορά στο βαθμό. Ιστορικά έχουμε στηρίξει την εκμετάλλευση των ζώων στο γεγονός πως υπάρχει ποιοτική διαφορά στη νοημοσύνη ανθρώπων και ζώων.

Αναγνωρίζουμε στα ζώα το ότι έχουν αισθήματα, αλλά αρνούμαστε ότι διαθέτουν νοημοσύνη, λογική, συναίσθημα και έχουν συνείδηση του εαυτού τους. Αλλά η πρόταση ότι οι άνθρωποι διαθέτουν πνευματικά χαρακτηριστικά που λείπουν εντελώς από τα ζώα είναι ασυμβίβαστη με τη θεωρία της εξέλιξης. Ο Δαρβίνος έχει πει πως δεν υπάρχουν χαρακτηριστικά που ανήκουν αποκλειστικά στο ανθρώπινο είδος. Το επιχείρημά του ήταν πως τα ζώα μπορούν να σκεφτούν με λογική, και να επεξεργαστούν τα ίδια συναισθήματα με τους ανθρώπους. Επιπλέον, κάθε προσπάθεια να εξηγήσουμε τους λόγους που εκμεταλλευόμαστε τα ζώα βασιζόμενοι στην απουσία ανθρώπινων χαρακτηριστικών σε αυτά, εγείρει το ηθικό ερώτημα αν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά είναι ανώτερα και δικαιολογούν ρατσιστικές συμπεριφορές. Για παράδειγμα, ακόμη και αν οι άνθρωποι είναι το μοναδικό είδος που αναγνωρίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη ή μπορεί να επικοινωνήσει με μία γλώσσα που βασίζεται σε συμβολισμούς, κανένας άνθρωπος δεν είναι ικανός να πετάξει μόνος του ή να αναπνεύσει κάτω από το νερό χωρίς βοήθεια.

Ηθικά μιλώντας...Τι κάνει την ικανότητα να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη ή να επικοινωνείς με συμβολική γλώσσα ανώτερη από την ικανότητα να πετάς ή να αναπνέεις κάτω από το νερό;
Η απάντηση είναι πως είναι έτσι, γιατί έτσι λέμε εμείς. Οι άνθρωποι.

Επιπλέον, ακόμη και αν πάρουμε ως δεδομένο ότι τα ανθρώπινα χαρακτηριστικα είναι 'ιδιαίτερα', η απουσία τους δεν μπορεί και πάλι να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση των άλλων ειδών. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι με νοητικά προβλήματα, δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτή η αναπηρία τους δεν θα επέτρεπε τη χρήση τους σε πειράματα ή να τους πάρουμε όργανα για μεταμοσχεύσεις μόνο και μόνο γιατί το IQ τους είναι μικρότερο απο άλλους συνανθρώπους τους. Στο τέλος, η μόνη διαφορά μεταξύ ανθρώπων και ζώων, είναι ότι ανήκουν σε διαφορετικά είδη. Και η διαφορά είδους δεν δικαιολογεί την εκμετάλλευση, όπως δεν την δικαιολογεί η διαφορετική φυλή, φύλο ή σεξουαλική προτίμηση.

Ο ειδο-ρατσισμός δεν διαφέρει από τον ρατσισμό, το σεξισμό και την ομοφοβία.

Αν θέλουμε να σκεφτούμε σοβαρά τη σχέση μεταξύ ανθρώπου και ζώου, μόνο ένα χαρακτηριστικό είναι σχετικό : η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ --- η ικανότητα να αισθάνεσαι. Πρέπει να επεκτείνουμε το δικαίωμα στην ελευθερία σε όλα τα νοήμονα ζώα ανεξάρτηρα από τα νοητικά τους χαρακτηριστικά. Υπάρχουν κάποιοι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων που δηλώνουν πως θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη ηθική και νομική σημασία σε κάποια συγκεκριμένα ζώα όπως είναι οι πίθηκοι και τα δελφίνια, γιατί η νοημοσύνη τους μοιάζει με αυτή των ανθρώπων. Πρέπει να αποφύγουμε να δημιουργήσουμε ιεραρχίες σύμφωνα με τις οποίες κάποια ζώα θα έχουν ειδική μεταχείριση γιατί μοιάζουν με εμάς. Αυτό θα δήλωνε πως είμαστε ειδο-ρατσιστές.. Αν και υπάρχουν διαφορές μεταξύ ενός χιμπαντζή και ενός ψαριού, αυτό δεν επιτρέπει τη χρήση του ενός ή του άλλου με διαφορετικό τροπο. Είναι ηθικά άσχετο αν το ένα είδος έχει διαφορετική νοημοσύνη από ένα άλλο. Και το ψάρι και ο χιμπαντζής είναι δύο πλάσματα που νιώθουν πόνο. Κανένα από τα δύο δεν είναι προς εκμετάλλευση.

Ο χιμπαντζής δεν ανήκει ούτε σε ζωολογικό κήπο, ούτε σε τσίρκο, ούτε σε εργαστήριο πειραμάτων.
Το ψάρι δεν ανήκει στο πιάτο μας.

Αν αναγνωρίσουμε σε όλα τα νοήμονα όντα το βασικό, ηθικό δικαίωμα να μην τους φέρονται ως ιδιοκτησία και αναγνωρίσουμε πως οφείλουμε να κάνουμε το ηθικό μας καθήκον και να σταματήσουμε να τους φερόμαστε έτσι, τότε θα σταματήσουν να έρχονται ζώα σε αυτόν τον κόσμο ζώα μόνο και μόνο για δική μας χρήση. Πρέπει να προσπαθούμε για την ολική κατάργηση της εκμετάλλευσης, και όχι να προσπαθούμε να την κάνουμε πιο 'ανθρώπινη'. Το να αναγνωρίσει κανείς τα δικαιώματα των ζώων δεν σημαίνει πως θα αφήσουμε τα κατοικίδια να τρέξουν ελεύθερα στους δρόμους. Σημαίνει πως θα πρέπει να νοιαστούμε διπλά για το καλό αυτών που ήρθαν στον κόσμο για εμάς. Ταυτόχρονα όμως να σταματήσουμε την αναπαραγωγή τους για τροφή, ένδυση, διασκέδαση και πειράματα. Το θέμα δεν είναι αν φερόμαστε στην αγελάδα 'ανθρώπινα'.Το θέμα είναι γιατί να φέρουμε αγελάδες στον κόσμο για δική μας χρήση;Γιατί ο μοναδικός λόγος που υπάρχουν σήμερα αγελάδες είναι για να τις εκμεταλλευόμαστε για το γάλα της και το κρέας της. Μόλις αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει ηθική δικαιολογία για την εκμετάλλευσή της - όσο 'ανθρώπινη' και αν είναι η σκλαβιά στην οποία ζει- δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει η αγελάδα πια.

Ορίστε ένα πείραμα "σκέψης" :
Περνάτε από ένα σπίτι που έχει πιάσει φωτιά. Μέσα υπάρχει ένας άνθρωπος και ένας σκύλος. Δεν έχετε χρόνο να σώσετε και τους δύο. Ποιόν θα επιλέγατε να σώσετε; Ας υποθέσουμε πως αποφασίζετε να σώσετε τον άνθρωπο. Τι θα σας έλεγε αυτό για το αν πρέπει να εκμεταλλευόμαστε ζώα ή όχι;
Η απάντηση : Απολύτως τίποτα.

Φανταστείτε τώρα πως περνάτε δίπλα από το φλεγόμενο σπίτι και βλέπετε πως είναι δύο άνθρωποι μέσα : Ένας νέος και ένας γέρος. Αποφασίζετε να σώσετε το νέο γιατί έχει περισσότερη ζωή μπροστά του. Ο γέρος την έζησε τη ζωή του...Σημαίνει πως θα θεωρούσατε σωστό να χρησιμοποιήσετε τον ηλικιωμένο για ιατρικά πειράματα ή για αναγκαστική μεταμόσχευση οργάνων; Φυσικα όχι . Έτσι ακόμη και αν διαλέγατε να σώσετε τον άνθρωπο και όχι το ζώο, αυτό δεν λέει τίποτα για το αν θα έπρεπε να φερόμαστε στα ζώα ως αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Εμείς προκαλούμε όλα τα προβλήματα με τα ζώα. Τα φέρνουμε στη ζωή εγωϊστικά για να τα χρησιμοποιήσουμε. Τρώμε το κρέας τους, φοράμε το δέρμα τους, πίνουμε το γάλα τους...

Και κάποιος θα ρωτήσει, και που είναι το κακό με το γάλα; Δεν σκοτώνουμε το ζώο για να το πάρουμε, έτσι δεν είναι ;
Τα γαλακτοπαραγωγά ζώα ζουν περισσότερο από τα ζώα που προορίζονται για σφαγή, αλλά τους φέρονται ακόμη χειρότερα, και φυσικά καταλήγουν στο ίδιο σφαγείο στο τέλος. Υπάρχει περισσότερος πόνος και αίμα σε ένα ποτήρι γάλα από ότι σε μία μπριζόλα. Αν θεωρείς τα ζώα, πλάσματα με συναισθήματα δεν θα έπρεπε να καταναλώνεις καθόλου ζωίκά προϊόντα. Όπως ακριβώς δεν καταναλώνεις προϊόντα με ανθρώπινα παράγοντα μέσα.

Και η χρήση των ζώων στην επιστήμη δεν είναι 'απαραίτητη'; Δεν υπάρχει ένα πραγματικό θέμα όταν έρχόμαστε στη χρήση ζώων για την παραγωγή φαρμάκων, για την πρόοδο της επιστήμης που μπορεί να βοηθήσει στη σωτηρία ανθρώπινων ζωών; Υπάρχουν πολλές αποδείξεις πως η χρήση ζώων ως 'μοντέλα' για την επιστήμη, έχει αποδειχθεί επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε πως σε περιπτώσεις τα πειράματα αυτά έχουν βοηθήσει, δικαιολογείται τόση βία; Δικαιολογείται η εκμετάλλευση; Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως είναι ηθικά αποδεκτό να χρησιμοποιούν οι επιστήμονες ζώα για τα πειράματά τους γιατί στην ουσία τα θεωρούν κατώτερα από τους ανθρώπους. Δεν έχουν νοημοσύνη σαν του ανθρώπου.

Τότε, θα ήταν ηθικά αποδεκτό να χρησιμοποιούμε διανοητικά άρρωστους ανθρώπους για πειράματα, αν ήταν για παράδειγμα να βρούμε θεραπεία για τον καρκινο; Μα θα σωθούν ζωές...!

Η μόνη απάντηση που έχουμε να δώσουμε είναι πως αυτά είναι ζώα και εμείς είμαστε άνθρωποι.
Χρησιμοποιούμε ζώα για πειράματα και δεν θα χρησιμοποιούσαμε έναν άνθρωπο γιατί είμαστε ειδο-ρατσιστές.
και αυτή είναι η μόνη δικαιολογία που έχουμε.

-----------------------------
Contact Information:

Professor Gary L. Francione
Rutgers University School of Law
123 Washington Street
Newark, New Jersey 07102

gfrancione@kinoy.rutgers.edu


http://vegan_gr.thisblueplanet.net/forum/index.php?topic=49.0
posted by srm1033 at 12:26 PM 6 comments

Tuesday, January 09, 2007

Ο άνθρωπος που κάνει τους σκύλους... αρνάκια


«O γητευτής των σκυλιών»: αν το Χόλιγουντ γύριζε σε ταινία τη ζωή του, αυτός θα ήταν ο τίτλος. Ο Σεζάρ Μιλάν, Μεξικανός που πέρασε στην Αμερική ως λαθρομετανάστης, έχει γίνει διάσημος για την επικοινωνιακή του τακτική με τα πιο δύστροπα και επιθετικά τετράποδα – σκύλους που δαγκώνουν ανθρώπους ή επιτίθενται σε άλλα σκυλιά, σκύλους που βλέπουν σ’ εκείνον κάτι που δεν βρίσκουν στους αφέντες τους (ή τους συνήθεις εκπαιδευτές).
Οι ίδιοι τους περιγράφουν συνήθως σαν «αξιαγάπητα πλάσματα που μεταμορφώνονται συνέχεια σε τέρατα». Στην πρώτη τους συνάντηση με τον Σεζάρ περιγράφουν τα κατοικίδιά τους ως «90% μοχθηρά», αφηγούνται τα παθήματά τους και δείχνουν τα «ντοκουμέντα»: σκισμένα ρούχα, κατεστραμμένα παπούτσια, φαγωμένα χαλιά και έπιπλα ή, ακόμα χειρότερα, σημάδια από δαγκωματιές σε χέρια και πόδια.
Η αποστολή του δεν είναι εύκολη. Μικροκαμωμένος αλλά αθλητικός, γύρω στα 30, ψυχολογεί πρώτα τον συνομιλητή του για να βγάλει την πρώτη ετυμηγορία, μιλάει αρκετή ώρα για τις «καταστροφικές διαθέσεις των τετραπόδων», τη σχέση μίσους με εφημερίδες, πλαστικά ποτήρια, τηλεκοντρόλ, τη συμπεριφορά στις βόλτες, το... σνιφάρισμα στο δρόμο, τη σχέση με τις μυρωδιές και την πειθαρχία.
Η δουλειά του είναι να περνά ένα «ζεν» μήνυμα στα ζώα χωρίς να τα ναρκώνει, χωρίς να ασκεί βία, ακόμη και από την πρώτη του γνωριμία μαζί τους, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των αφεντικών τους. Και την κάνει πολύ καλά. Από τότε που ξεκίνησε την ωριαία εκπομπή του «Dog Whisperer» στο National Geographic η φήμη του εκτοξεύθηκε – οι κορυφαίες εφημερίδες στην Αμερική τον έχουν φιλοξενήσει, οι σταρ του Χόλιγουντ τον καλούν για να ημερέψει τα ζώα τους, πρόσφατα το περιοδικό New Yorker του αφιέρωσε εννιά ολόκληρες σελίδες. Και να σκεφτεί κανείς πως ό,τι γνωρίζει, το έμαθε από τον παππού του στη φάρμα του στο Μεξικό. Από παιδί είχε το παρατσούκλι «el Perero» ή το «αγόρι - σκύλος», καθώς παρατηρούσε κάθε κίνηση των τετραπόδων μέχρι να μπει στο μυαλό τους.
Το Κέντρο Ψυχολογίας για Σκύλους που έχει ανοίξει στο Λος Αντζελες, είναι στημένο γύρω από μια τεράστια αυλή – οι περισσότεροι «ασθενείς» του μένουν κοντά του για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Αυτή την περίοδο «θεραπεύει» 47 σκυλιά. Κάθε πρωί βγαίνουν όλοι μαζί για μια τετράωρη βόλτα, εκείνος μπροστά, τα πιτ-μπουλ και τα ροτβάιλερ πίσω του, ενώ τα γερμανικά τσοπανόσκυλα ακολουθούν με σακίδια ώστε να κουβαλήσουν τα πιο μικρόσωμα σκυλιά, όταν εκείνα εξαντληθούν. Υστερα επιστρέφουν στη βάση τους για να φάνε: πρώτα άσκηση και μετά επιβράβευση.
Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Αλλα σκυλιά είναι εξαιρετικά επιθετικά και άλλα μπορεί να χρειαστούν και έξι μήνες μέχρι να «αρχίσουν να εμπιστεύονται τους ανθρώπους». Η υπερβολική αγάπη στο σπίτι, η ασυδοσία, η βία, η απουσία ορίων συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Κάθε επεισόδιο της εκπομπής του Σεζάρ ξεκινά μέσα στο απόλυτο χάος και τελειώνει με απίστευτη ηρεμία. Ο ίδιος λέει ότι η επιθετικότητα είναι πιο υγιές συναίσθημα (και εύκολο να τιθασευτεί) απ’ ό,τι ο φόβος και η ανασφάλεια. «Για κάθε σκύλο, μοιάζουμε με ένα πελώριο μπαλάκι του τένις με πόδια», δηλώνει. Τα σκυλιά παρατηρούν κάθε ανθρώπινη κίνηση και τη «μεταφράζουν» ανάλογα: όταν σκύβουμε μπροστά δηλώνουμε επιθετικότητα, πηγαίνοντας πίσω παραδίδουμε τα όπλα, ακόμη και το βλέμμα ή η ανάσα μας παίζουν τον ρόλο τους. Κυρίως όμως πώς κινούμε τα χέρια μας και πόσο ήρεμο ή όχι είναι το πρόσωπό μας.
Ο γητευτής των σκυλιών ξέρει να μιλάει τη γλώσσα τους όσο λίγοι. «Αυτό που έχουν ανάγκη είναι άσκηση, στοργή και πειθαρχία», λέει. «Για να μπορείς να ψιθυρίζεις στ’ αυτιά τους, πρέπει πρώτα να μπορείς να μιλάς στ’ αυτιά των ανθρώπων. Από εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Τις περισσότερες φορές δεν φταίει το τσιουάουα, αλλά η κυρία που δεν το αφήνει από την αγκαλιά της».
posted by srm1033 at 6:06 AM 0 comments

Friday, January 05, 2007

Τελικά ο γυαλός είναι στραβός...







Πειράματα ζωόφιλων για ένα καλύτερο μέλλον... «στους δρόμους».

Φιλοξενώ δύο κουτάβια, 35 ημερών. Ήταν μόλις 20 ημερών, όταν ο ιδιοκτήτης της μαμάς τους τα παράτησε μαζί με τα 7 αδερφάκια τους σε μία κτηνίατρο για ευθανασία. Έχοντας η ίδια μεγάλες ευαισθησίες για τα ζώα, με κάλεσε, μήπως και μπορώ να τα βοηθήσω. Το ένα από τα εννέα επί τρεις ημέρες ήταν ετοιμοθάνατο, καθώς ήταν το μικρότερο της γέννας, πολύ αδύναμο και ήταν συνέχεια παγωμένο. Μετά από πολλές μέρες και αφού κατάφερα να το ζεστάνω, να το ταίσω, να το βοηθήσω να επιβιώσει, το έβλεπα με μεγάλη χαρά να μεγαλώνει.

Το κουτάβι αυτό όπως και πολλά άλλα, δεν μπορώ να το υιοθετήσω. Έτσι το έβαλα σε αγγελίες στην Ελλάδα και στη Γερμανία, για να μπορέσει να βρει μια οικογένεια που θα τον αγαπήσει παρόλο που είναι ασχημοκούταβο, με αλλοίθωρα μάτια και στραβά πόδια. Αν η οικογένεια που θα το υιοθετήσει είναι στη Γερμανία, θα κατηγορηθώ πως τον έστειλα για πειραματόζωο. Και ξέρετε από ποιους? Από αυτούς που παρατούν τα κουτάβια της σκύλας τους σε κτηνίατρο για να τους κάνει ευθανασία, αντί να στειρώσουν τη σκύλα τους.

‘Αν όμως τον κούταβό μου τον δώσω στην Ελλάδα να μένει μόνιμα δεμένος, ή να μένει μόνιμα σε ταράτσα, μπαλκόνι και πότε πότε να τρώει και καμιά κλωτσιά, θα με θεωρήσουν ζωόφιλη?

Δεν θέλω να πω πως δεν υπάρχουν ζωόφιλες οικογένειες στην Ελλάδα, αντίθετα. Υπάρχουν και μάλιστα πολλές, όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα ζώα από τις διαθέσιμες και σωστά σκεπτόμενες οικογένειες. Ξέρετε μιλάω γιαυτούς που σέβονται το ζώο τους, που το βγάζουν βόλτες καθημερινά, που το έχουν μέσα στο σπίτι και όχι δεμένο, που το πηγαίνουν στο γιατρό, που δεν το κλωτσάνε καθώς περπατάει στο δρόμο γιατί ήθελε να μυρίσει την ρόδα του αυτοκινήτου του γείτονα.

Για ποιο λόγο λοιπόν το ζωάκι που μεγαλώνω και αγαπώ περισσότερο από κάθε έναν από εσάς που ούτε καν το γνωρίζετε, θα το αφήσω να πάει σε κάποιο εργαστήριο για να πειραματίζονται πάνω του? Τι κάνει τόσο αληθινή αυτή την εκδοχή, όταν για κάθε ζώο που έχει υιοθετηθεί, κρατάμε αρχείο, επαφή με την οικογένεια και γνωρίζουμε που βρίσκεται, είτε είναι στην Ελλάδα είτε είναι στην Γερμανία?

Ας ξεκαθαρίσω τα πράγματα όμως λίγο πιο πολύ.

Στέλνουμε ζώα στη Γερμανία, γιατί τα αγαπάμε.

Πριν ξεκινήσουμε να στέλνουμε ζώα σε οικογένειες στη Γερμανία, έκανα ταξίδια εκεί, γνώρισα τους ανθρώπους που ήθελαν να μας βοηθήσουν, επισκέφθηκα κυνοκομεία, οικογένειες, έζησα μαζί τους, είδα πως συμπεριφέρεται αυτός ο λαός στα ζώα και πως είναι μέσα στη ζωή τους το τετράποδό τους και συνήλθα. Διαπίστωσα πως ο λαός αυτός αγαπάει τα ζώα και πως εγώ έμαθα να ζω σε μία χώρα που απλά δεν σέβεται τα ζώα της. Περιττό να πω πως δεν ήθελα να γυρίσω πίσω, ήθελα απλά να έρθω, να πάρω τα κουβαδάκια μου και να πάω σε άλλες παραλίες.

Δεν δέχομαι να μας κατηγορούν.

Θεωρώ απαράδεκτο, να μας κατηγορούν άνθρωποι άσχετοι από το χώρο, που ποτέ δεν έχουν βοηθήσει ένα ζώο, που μόνο μιλούν αλλά ποτέ δεν βοηθούν και που δεν υπογράφουν τα γραπτά τους. Δεν δέχομαι με τίποτα να κάνουν πως νοιάζονται περισσότερο από εμένα και την ομάδα στην οποία ανήκω, άνθρωποι που δεν βοηθούν ενεργά τα αδέσποτα και που έχουν αρνηθεί κάθε μας πρόταση για να έρθουν να δουλέψουν στους δρόμους μαζί μας. Είναι απαράδεκτο, να μας κατηγορούν άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα πόσο προσπαθούμε. Και τα καταφέρνουμε. Τέλος θεωρώ απαράδεκτη την στάση δημοσιογράφων που ενώ έχουν γράψει χωρίς αποδείξεις πως τα ζώα μας τα στέλνουμε για πειραματόζωα στην Ευρώπη, αρνούνται να μας δώσουν την ευκαιρία να τους αποδείξουμε το αντίθετο. Είναι αυτό δημοσιογραφία? Και το αστείο είναι ότι έχουν ακόμα την υποστήριξη μεγάλων εφημερίδων.

Τα αδέσποτα δεν πάνε στην Ευρώπη για να γίνουν πειραματόζωα.

Όχι δεν γίνεται αυτό. Και ξέρετε γιατί? Γιατί οι εταιρίες χρειάζονται ζώα-μοντέλα όπως τα ονομάζουν, τα οποία έχουν εκτραφεί με ειδικές προδιαγραφές, δεν έχουν ασθένειες, δεν είναι εμβολιασμένα και που εκτρέφονται με πολύ αυστηρά κριτίρια, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, ώστε να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν για πειράματα, χωρίς να έχουν κινδύνους να τους αλλοιωθεί το αποτέλεσμα.

Με αποδείξεις...

Πριν πείτε ότι λέω βλακίες, να σας πω πως τα παραπάνω, τα επιβεβαίωσαν ανάμεσα σε άλλους και το «Animal Aid» ένας από τους μεγαλύτερους οργανισμούς δικαιωμάτων των ζώων, καθώς και πολλές ακόμη οργανώσεις. Οι Γερμανοί «Γιατροί κατά των πειραμάτων σε ζώα» (The Doctors Against Animal Experiments), που λειτουργούν από το 1979, απάντησαν στα ερωτήματά μου και μου έλυσαν κάθε απορίες σχετικά με το αν μπορεί κάποιος να κάνει το κατοικίδιό του ή ένα αδέσποτο πειραματόζωο. Οι απαντήσεις ήταν ξεκάθαρες: Δεν γίνεται να χρησιμοποιηθεί ένα κατοικίδιο ή αδέσποτο για πειραματόζωο. Χρησιμοποιούνται Beagles και Foxhounds στα εργαστήρια και την εκτροφή κάνουν οι εταιρίες ή ειδικές εταιρίες εκτροφής πειραματόζωων.

Αυτές οι οργανώσεις, «πολεμούν με νόμιμα μέσα» τις εταιρίες που χρησιμοποιούν πειραματόζωα, αλλά και τα εκτροφεία πειραματόζωων, προσπαθώντας να πείσουν τα κράτη, αλλά και τους καταναλωτές, πως τα αποτελέσματα που βγαίνουν χρόνια τώρα από τα πειράματα που γίνονται σε ζώα, είναι ανακριβή και βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία. Και αυτό το αποδεικνύουν.

Μίλησα με ανθρώπους που δούλεψαν παλαιότερα σε εργαστήρια με πειραματόζωα και που τώρα έχουν αφιερώσει μέρος της ζωής τους για να σταματήσουν αυτά τα βασανιστήρια των ζώων. Οι απαντήσεις είναι κοινές. Τα περισσότερα σκυλιά (το 95%) που χρησιμοποιούνται στα εργαστήρια είναι ράτσας, συνήθως Beagles, τα οποία προέρχονται από συγκεκριμένες φάρμες εκτροφής πειραματόζωων που τα εκτρέφουν με ειδικές προδιαγραφές. Τα υπόλοιπα είναι άλλες ράτσες, ή και ημίαιμα, τα οποία προέρχονται πάλι από εκτροφείς. Κανένα κατοικίδιο δεν μπορεί να βοηθήσει στα ήδη ανακριβή αποτελέσματα των πειραμάτων.

Όλοι οι νόμοι στην Ευρώπη, απαγορεύουν τη χρήση κατοικιδίων ή αδέσποτων για πειραματόζωα. Αυτό εξάλλου θα μπορούσε να βλάψει και την ανθρώπινη υγεία ακόμη περισσότερο, αν το αποτέλεσμα που θα έβγαινε ήταν επηρεασμένο από την «όχι σωστή» επιλογή ζώου. Δυστυχώς τα πράγματα είναι διαφορετικά για τα εκτός Ευρώπης εργαστήρια, γιατί μπορούν να χρησιμοποιηθούν ζώα για πειράματα διαφορετικά από αυτά της ανθρώπινης υγείας, καλλυντικών, γενετικής κτλ, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε σε άλλη περίπτωση.

Μας έχετε κουράσει...

Με την φαντασία σας. Μας έχει κουράσει αυτό το απίστευτο πάθος σας να δημιουργείτε εντυπώσεις χωρίς αποδείξεις και να διαδίδετε πως στέλνουμε τα αγαπημένα μας ζώα σε ευρωπαϊκές χώρες για πειραματόζωα, αλλά αρνείστε να τα βοηθήσετε ενεργά όπως όλα τα σωματεία τα βοηθούμε. Ποιος τρέχει όταν κάποιο ζώο χτυπηθεί στο δρόμο? Ποιος εμβολιάζει τις αμέτρητες γέννες κουταβιών που εμφανίζονται κάθε εποχή? Ποιος αποπαρασιτώνει, ψεκάζει και βοηθάει όποιο ζώο έχει τσιμπούρια/ψύλλους και παράσιτα εντέρου? Ποιος αναλαμβάνει τις δυσκολότερες ορθοπεδικές εγχειρίσεις?

Με αποδείξεις… και με πράξεις.

Εμείς μιλάμε και γράφουμε μόνο με αποδείξεις και όχι φημολογώντας και λασπολογώντας σε βάρος άλλων, υπογράφοντας τα γραπτά μας και κάνοντας πράξεις τα λεγόμενά μας. Όποιος αμφιβάλλει για το αν νοιαζόμαστε και το πόσο αγαπάμε τα αδέσποτα που βοηθάμε, ας βρει τρόπο να αποδείξει πρώτα την δική του αγάπη προς τα ζώα και μετά ας εκφράσει τις απορίες του, τις οποίες είμαστε διατεθημένοι να λύσουμε, με τον δικό μας τρόπο.

Μαρίνα Λυμπεροπούλου
admin@stray.gr

posted by srm1033 at 11:44 AM 4 comments

Thursday, January 04, 2007

cats VS Dogs...and the winner isssssss

9 «σκυλαδικοι» λογοι για να προτιμησετε τη γατα!
Υπάρχουν οι φιλόζωοι «γατάδες» και οι αντίστοιχοι «σκυλάδες». Πρόκειται για φανατικούς χωρίς επιχειρήματα, που απλά δε δέχονται συζήτηση για την προτίμησή τους. Αν λοιπόν λατρεύετε τις γάτες, υιοθετήστε μια: Γιατί έτσι σας αρέσει! Αν όμως έχετε αδυναμία στους σκύλους, ίσως πρέπει να αναθεωρήσετε, όχι βέβαια την αγάπη σας για αυτούς, αλλά, απλά, την επιλογή κατοικίδιου.
H αλλαγή της επιλογής σας μπορεί να είναι γιατί:
1. Λείπετε πολύ από το σπίτι. Οι γάτες αντέχουν καλύτερα τη μοναξιά
2. Είστε τεμπέλης. Η γάτα δεν απαιτεί να τη βγάλετε βόλτα.
3. Είστε ανεξάρτητος τύπος και το εκτιμάτε και στους άλλους. Ο σκύλος τα περιμένει όλα από εσάς.
4. Δεν είστε ιδιαίτερα του προγράμματος. Οι σκύλοι το λατρεύουν.
5. Δεν έχετε χρόνο και ενέργεια για τη φροντίδα του. Οι γάτες είναι χαρούμενες, αρκεί να υπάρχει φαγητό, νερό και να τους καθαρίζετε την άμμο τακτικά.
6. Λείπετε συχνά Σαββατοκύριακα και δεν μπορείτε να πάρετε μαζί σας το σκύλο. Η γάτα «βολεύεται» με μια ταΐστρα και τη σύντομη επίσκεψη κάποιου φίλου.
7. Είστε «καθαρός» τύπος. Ο σκύλος χάνει συνήθως περισσότερη τρίχα (εκτός από κάποιες φυλές) και φέρνει περισσότερη βρώμα, επιστρέφοντας από τη βόλτα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως συνήθως λατρεύει το νερό, τις λάσπες, τα ψοφίμια…
8. Θέλετε παρέα για το σκύλο σας, αλλά δε διαθέτετε πρόσθετο χρόνο για την περιποίηση ενός δεύτερου σκύλου. Μια γάτα μπορεί να αποτελέσει θαυμάσια παρέα για αυτόν.
9. Δε σας αρέσει να κοντράρεστε με τους γύρω. Η ύπαρξη σκύλου συχνά «ανάβει τα αίματα». Η παρουσία μιας γάτας είναι πιο διακριτική και γίνεται ευκολότερα ανεκτή από τους «μισόζωους» γείτονες. Η γάτα δε γαβγίζει και άρα δεν «ενοχλεί».

gav&niaou magazine
posted by srm1033 at 7:16 AM 0 comments

Ανοιχτή Γραμμή για σκυλίσια προβλήματα

210-9830601 - Ανοιχτή Γραμμή για σκυλίσια προβλήματα
ImageΑπό το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων
Γραμμή βοήθειας για τους κατόχους σκύλων προσφέρει από τον Οκτώβριο το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων στο πλαίσιο μιας γενικότερης δράσης που σκοπό έχει την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση για τα θέματα που αφορούν τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου και την αρμονική συμβίωση μαζί του. Κύριος στόχος της γραμμής αυτής είναι να σταθεί στο πλευρό εκείνων που αντιμετωπίζουν προβλήματα συμπεριφοράς από τους δίποδους συντρόφους τους ελπίζοντας έτσι ότι με αυτό τον τρόπο το ΕΚΕΣ θα συμβάλει όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξάλειψη φαινόμενων όπως η εγκατάλειψη σκύλων. Καλέστε στο 210-9830601 και οι συνεργάτες του Ελληνικού Κέντρου Εκπαίδευσης Σκύλων θα σας δώσουν δωρεάν τις συμβουλές τους τόσο για τα προβλήματα που τυχόν αντιμετωπίζετε όσο και για θέματα επιλογής της φυλής που ταιριάζει στον τρόπο ζωής σας και τις ειδικές απαιτήσεις σας (πχ. φύλαξη, παιδιά, υπερήλικες, άτομα με αναπηρίες). Στόχος του Κέντρου να βοηθήσει στην δημιουργία υπεύθυνων και ενημερωμένων κυνόφιλων που να γνωρίζουν ότι αποκτώντας ένα σκύλο αποκτούν ένα σύντροφο Ζωής. Η ανοιχτή γραμμή λειτουργεί καθημερινά 13.00-16.00, εκτός Σαββάτου και Κυριακής.
posted by srm1033 at 3:29 AM 0 comments

Wednesday, January 03, 2007

Έφθασε και στην Ελλάδα η μόδα των ψυχολόγων για τα ζώα

Και οι σκύλοι στο «ντιβάνι»

Έφθασε και στην Ελλάδα η μόδα των ψυχολόγων για τα ζώα

ΜΑΡΘΑ ΚΑΙΤΑΝΙΔΗ

Κάθε φορά που ο κ. Αντώνης Στέφας έρχεται αντιμέτωπος με έναν επιθετικό σκύλο, δεν το βάζει στα πόδια. Αντίθετα, αποτελεί πρόκληση γι' αυτόν. Στόχος του: να διαβάσει τον ψυχικό του κόσμο και να τον προσεγγίσει κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να τον απαλλάξει διά παντός από την αντικοινωνική του συμπεριφορά.

Αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος των ψυχολόγων για ζώα: η μόδα που ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω της Μεγάλης Βρετανίας, έφθασε πρόσφατα και στην Ελλάδα.

Η κατάθλιψη, το άγχος, η υπερκινητικότητα, η επιθετική συμπεριφορά, ακόμη και οι φοβίες δεν ταλαιπωρούν μόνο τους ανθρώπους αλλά και τα κατοικίδιά τους. Αρκεί κανείς να ανοίξει ένα από τα εγχειρίδια που αφορούν την ψυχολογία των ζώων και θα διαπιστώσει πως συχνά - πυκνά έχουν κι αυτά τα ψυχολογικά τους σκαμπανεβάσματα, με αποτέλεσμα να χρειάζονται τη βοήθεια ειδικού. Όπως όμως τονίζει ο θετικός εκπαιδευτής - ψυχολόγος σκύλων, κ. Αντώνης Στέφας, δεν είναι λίγες οι φορές που τα ψυχολογικά προβλήματα δεν είναι παρά αποτέλεσμα της συμπεριφοράς των ίδιων των αφεντικών τους: «Όταν οι ιδιοκτήτες δεν είναι συνεπείς απέναντι στο ζωάκι τους, για παράδειγμα τη μία ημέρα του επιτρέπουν να ανέβει στον καναπέ και την άλλη το μαλώνουν, αυτό μπερδεύεται με συνέπεια να του προκαλείται άγχος. Το στρες, όπως και στην περίπτωση των ανθρώπων, αυξάνει την αδρεναλίνη στο αίμα και επομένως γίνονται πιο ευερέθιστα, υπερκινητικά, ενώ αρκετές φορές εκδηλώνουν και ψυχοσωματικά συμπτώματα (εμετούς, κολίτιδα, ακράτεια)».

Στην ερώτηση πόσες... συνεδρίες χρειάζεται ένα σκύλος με ψυχολογικά προβλήματα ώστε να τα ξεπεράσει, η απάντηση των ειδικών είναι ασαφής: «Εξαρτάται από την περίπτωση και το πρόβλημα. Μπορεί να πάρει λίγες εβδομάδες έως και αρκετούς μήνες ή ακόμη και χρόνια. Και βέβαια απαραίτητη προϋπόθεση είναι να συνεργαστούν και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τους, καθώς αυτοί είναι επί 24ωρη βάση με το κατοικίδιό τους».

50 ευρώ η συνεδρία

Οι συνεδρίες ψυχολογικής υποστήριξης των αγχωμένων κατοικιδίων πάντως, μπορούν να προκαλέσουν άγχος και στα αφεντικά τους, αφού κοστίζουν περίπου πενήντα ευρώ η καθεμία. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η ψυχολογία των ζώων είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη και καθώς δεν μιλάνε, οι ψυχολόγοι καλούνται να ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά τους. Τα παρακολουθούν για παράδειγμα επί ώρες στον φυσικό τους χώρο μαζί με το αφεντικό τους ώστε να ανακαλύψουν τα αίτια που μπλοκάρουν την ψυχολογία τους.

Πάντως, η κατάθλιψη είναι η υπ' αριθμόν ένα ψυχολογική ασθένεια των σκύλων. «Οι λόγοι ωστόσο ποικίλλουν. Ένας από τους συχνότερους είναι για παράδειγμα ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια και κυρίως ενός μωρού. Γι' αυτό στην Αμερική οι έγκυοι αγοράζουν μια κούκλα - μωρό με την οποία εξοικειώνεται το κατοικίδιό τους μέρα με τη μέρα, έτσι ώστε να είναι ψυχολογικά έτοιμο όταν θα έρθει το νεογνό στο σπίτι», εξηγεί η κτηνίατρος κ. Ρία Μπάκα, η οποία κάθεται για δεύτερη φορά στα θρανία με σκοπό να πάρει ειδικότητα στην ψυχολογία των ζώων.

Με ειδικότητες

Όπως άλλωστε η ίδια τονίζει, στην Ελλάδα η συγκεκριμένη ειδικότητα βρίσκεται στα σπάργανα, την ώρα που στο εξωτερικό το κάθε κατοικίδιο έχει και τον ψυχολόγο του! «Ακόμη όμως και οι γάτες, οι οποίες είναι αρκετά πιο ανεξάρτητες, παρουσιάζουν συμπτώματα άγχους. Κι αυτό συμβαίνει όταν κάποιος βγάλει τη γάτα από τη ρουτίνα της είτε μετακομίζοντας σε ένα νέο σπίτι, αλλάζοντας τις συνήθειες ως προς το κατοικίδιο, φέρνοντάς τη ξαφνικά σε συχνή επαφή με ξένους ανθρώπους», συμπληρώνει η κ. Μπάκα.

Ηρεμιστικά με συνταγή κτηνιάτρου

«Το πιο συχνό λάθος μας είναι πως δίνουμε στα ζώα ανθρώπινες διαστάσεις. Στην πραγματικότητα όμως, η ψυχολογία τους διαφέρει από τη δική μας. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζονται τη φροντίδα ειδικών σε περίπτωση που υποφέρουν από υπερκινητικότητα, κατάθλιψη, επιθετική συμπεριφορά», λέει στα «ΝΕΑ» η κτηνίατρος κ. Ρία Μπάκα, η οποία παρακολουθεί μαθήματα ψυχολογίας των τετράποδων

ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ και ηρεμιστικά με συνταγή κτηνιάτρου παίρνουν τα κατοικίδια, και κυρίως οι σκύλοι, για να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα. Συνήθως μάλιστα, όπως και στην περίπτωση των ανθρώπων, η φαρμακευτική αγωγή συνοδεύεται από συνεδρίες με τον ψυχολόγο τους. «Υπάρχει μεγάλη γκάμα ψυχοτρόπων φαρμάκων για τους σκύλους, καθώς επίσης και ηρεμιστικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι πρόκειται για αντικαταθλιπτικά τρίτης γενιάς, ενώ αρκετά είναι κοινά με αυτά που καταναλώνουν οι άνθρωποι», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο κτηνίατρος κ. Ανδρέας Σορόκος. Όσο για την τελευταία πατέντα που κυκλοφορεί στην αγορά, είναι οι φερομόνες στην πρίζα.

«Οι φερομόνες βρίσκονται σε ειδικό δοχείο, το οποίο ο ιδιοκτήτης του κατοικιδίου βάζει στην πρίζα - όπως τα αποσμητικά χώρου - ώστε να διαχέονται στον αέρα. Το πρότεινα σε έναν πελάτη μου, ο οποίος κάθε φορά που εγκατέλειπε τον σκύλο του για μερικές ώρες ή ημέρες, έβρισκε το σπίτι του σε άθλια κατάσταση όταν γυρνούσε. Το πρόβλημά του λύθηκε», συμπληρώνει ο κ. Σορόκος

www.tanea.gr
posted by srm1033 at 2:42 AM 0 comments