Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα

Είναι θεϊκό δώρο να σε αγαπούν τα ζώα. Θεωρώ πως στην ζωή μου θα μου έλειπαν πάρα πολλά πράγματα αν δεν είχα βιώσει την αφοσίωση τους , την πίστη τους αλλά και την ανάγκη που έχουν από κάποιον να τα αγαπά και να τον αγαπούν. Είναι από τα ελάχιστα μικρά και ασήμαντα που σε κάνουν καλύτερο πλάσμα.

Από τότε που γυρίσαμε από διακοπές ,δουλεύουμε αμφότεροι με τόσο εξαντλητικούς ρυθμούς που …χρειαζόμαστε επειγόντως διακοπές. Εκτός και αν ένα πολύ μικρό περιστατικό σου δώσει τόση χαρά και δύναμη που νομίζεις ότι κέρδισες άλλα δέκα χρόνια ζωής για να μπορείς να τρέχεις.

Το Ηράκι μας έδωσε αυτή την δύναμη που είχαμε τόσο ανάγκη σήμερα. Η επίσκεψη στο γιατρό για την ενδέκατη χημειοθεραπεία έκρυβε ανέλπιστα ευχάριστες ειδήσεις. Το κοριτσάκι μου παραμένει σταθερή στα 48 κιλά, η όρεξη της δεν έχει μειωθεί στο ελάχιστο( απορώ πως την έχει γλιτώσει ο Φλόκας μέχρι τώρα), Ο ΑΙΜΑΤΟΚΡΙΤΗΣ της ξανανέβηκε σε φυσιολογικά σχεδόν επίπεδα πράγμα που δεν το πίστευε ούτε ο γιατρός και το βασικότερο μετά από τρεις εβδομάδες δεν είχε πρηστεί σχεδόν καθόλου. Όταν το άκουσα ήθελα να ουρλιάξω από την χαρά μου. Χάρηκα τόσο που δεν σταματήσαμε ποτέ την προσπάθεια, που δεν σκεφτήκαμε ποτέ με ευκολία την ευθανασία ως λύση και που δεν είπαμε ούτε μια στιγμή…μας κούρασε δεν πάει άλλο.

Όταν γυρνούσα σπίτι με το αυτοκίνητο και την κεφάλα της Ηρας να με λούζει στην πλάτη με τα σάλια της, σκεφτόμουν αν είχα εγώ λέμφωμα θα έδινα στον εαυτό μου τόσες ευκαιρίες για να το παλέψει; Μάλλον όχι για να μην πω σίγουρα όχι. Χαίρομαι διπλά λοιπόν που δεν κιοτέψαμε για αυτό το πλάσμα.

ΥΓ. Αστέρι μου, σήμερα για άλλη μια φορά κατάλαβα ότι όσο και να σε λατρεύω θέλω τρεις ζωές για να σου δώσω όση αγάπη σου αξίζει. Αυτό που έκανες ήταν ότι πιο γλυκό έχω δει από σένα. Μόνη μου θα τα είχα παίξει.Είμαστε πολύ τυχερές που μας αγαπάς και μας φροντίζεις όσο κουρασμένος και να σαι. Γι αυτό θα κουνάμε τις ουρές μας σαν τρελές όταν έρχεσαι σπίτι. J

Labels: αγάπη, ζώα, καρκίνος, λέμφωμα, σκύλου