Της Χριστίνας Rohde-Τσιόρου
Στις 5 Ιουνίου 2006 προσπαθήσαμε ξανά να δημιουργήσουμε ένα νόμιμο πλαίσιο για την προστασία των ζώων στην Ελλάδα, καταθέτοντας αίτηση για την νομιμοποίηση Γερμανών κτηνιάτρων και συγχρόνως για την άδεια και έγκριση να γίνουν εξορμήσεις στείρωσης σ’ όλη την Ελλάδα.
Μετά από ένα σχεδόν χρόνο προκύπτει: Η προστασία ζώων από αλλοδαπές οργανώσεις και η εργασία αλλοδαπών κτηνιάτρων δεν είναι επιθυμητή από τις ανώτατες Αρχές. Ο διευθυντής της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας της Θεσσαλονίκης (όνομα και γραπτή αλληλογραφία είναι στη διάθεσή μας) στο τελευταίο τηλεφώνημα που είχα μαζί του δήλωσε περίπου τα εξής:
«Ό, τι χαρτιά και να μου υποβάλλεις και όποια διπλώματα και να έχουν κατατεθεί σε όποια υπηρεσία, εγώ δεν θα δώσω άδεια άσκησης επαγγέλματος σε κανέναν Γερμανό κτηνίατρο.»
Άσχετα με το γεγονός ότι εκείνος θα μπορούσε το πολύ να δώσει άδεια χρήσης του χώρου που θα χρησιμοποιούσαν, παίζει παρ’ όλο αυτό έναν ρόλο-κλειδί, επειδή κατά τη διαδικασία νομιμοποίησης διαμορφώθηκε η εξής αδιέξοδη κατάσταση:
Το Υπουργείο ανακοίνωσε ότι διαθέτει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την νομιμοποίηση σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ. Μόνο που το σχετικό πιστοποιητικό δεν εκδίδεται. Αφού οι κτηνίατροι θέλουν να θεραπεύουν και να στειρώνουν αδέσποτα ζώα, θα έπρεπε να δηλώσουν την ακριβή ώρα και το μέρος όπου θα γίνει η στείρωση. Αυτή η δήλωση υποβάλλεται στην Κτηνιατρική Υπηρεσία, η οποία είναι αρμόδια για την αυτοψία και την έγκριση του σχετικού χώρου.
Με την βοήθεια πολλών Ελλήνων ζωόφιλων βρέθηκαν πολλοί κατάλληλοι χώροι. Ακόμα και Δημοτικοί Σύμβουλοι και Δήμαρχοι μας υποσχέθηκαν την ίδρυση κτηνιατρικών ιατρείων. Όμως, μόνο ένας κτηνίατρος έχει δικαίωμα να υποβάλλει αίτηση στην αρμόδια κτηνιατρική υπηρεσία για την άδεια λειτουργίας ενός χώρου ως κτηνιατρείο.
Αιτούντες δεν μπορούν δηλαδή να είναι Γερμανοί κτηνίατροι χωρίς την αναγνώρισή τους στην Ελλάδα και ακόμα λιγότερο δήμαρχοι. Για να υποβάλλουν τέτοια αίτηση οι Γερμανοί κτηνίατροι χρειάζονται την πιστοποίηση του Υπουργείου ότι αναγνωρίζονται ως κτηνίατροι.
Αυτή η πιστοποίηση όμως δεν εκδίδεται, ακριβώς επειδή δεν έχει υποβληθεί η δήλωση για την έγκριση του χώρου. Θα μπορούσε κανείς να γελάσει μ’ αυτήν την πολύ κατασκευασμένη γραφειοκρατία, αν δεν είχαν εν τω μεταξύ τόσα ζώα ανάγκη από τη βοήθεια των κτηνιάτρων, την οποία, όπως έχει αποδειχτεί, οι Έλληνες ζωόφιλοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν χωρίς έμπρακτη και οικονομική υποστήριξη.
Επειδή το Υπουργείο σύμφωνα με τους οικείους νόμους, που έχουν σκοπό να εναρμονιστούν με τη σχετική κοινοτική Οδηγία, ορίζει ότι, εφόσον έχουν υποβληθεί τα ανάλογα έγγραφα, χορηγεί την νομιμοποίηση μέσα σε διάστημα 20 ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, υφίσταται εδώ μια παράβαση των ισχυόντων εθνικών και διεθνών νόμων, την οποία επιδιώκουμε να ελεγχθεί από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε κάνει προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σκοπό να γίνει υποχρεωτική η νομιμοποίηση των κτηνιάτρων. Αυτή η προσφυγή θα δημοσιευτεί στη ιστοσελίδα αυτή μόλις έχουμε τον αριθμό πρωτοκόλλου στα χέρια μας. Συγχρόνως έχουμε κάνει καταγγελία στον Έλληνα Συνήγορο του Πολίτη για την παραβατική συμπεριφορά του Υπουργείου. Αναμένονται οι απαντήσεις.
Το παράξενο στην όλη κατάσταση είναι ότι, μόνο οι ανώτερες Αρχές και τα κέντρα αποφάσεων απορρίπτουν τη βοήθεια αλλοδαπών ζωόφιλων.
Αυτήν την στιγμή έχουμε 20 προσκλήσεις από δήμους και κοινότητες που επιθυμούν να έρθουν οι κτηνίατροί μας στην Ελλάδα και να κάνουν στείρωση στα αδέσποτα ζώα τους. Δεν υπάρχουν ενδείξεις γενικής αντίρρησης των Δήμων στην Ελλάδα. Αναγνωρίζουν το πρόβλημα που δημιουργεί στον άνθρωπο και στα ζώα ο μεγάλος αριθμός των αδέσποτων και είναι ανοιχτοί στη σχετική συζήτηση. Εκτός από τα τμήματα των Υπουργείων και Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, μόνο η κα. Γκαραγκούνη φαίνεται να έχει αντίρρηση στην αλλοδαπή ζωοφιλία.
Η κα. Γκαραγκούνη είναι αυτό-οριζόμενη αρχηγός της ελληνικής προστασίας ζώων και έκτος από τις «φροντίδες» της για τα ζώα της Ελλάδας, το «χόμπι» της είναι να εμφανίζεται σε τοκ-σόου στην τηλεόραση για να ανακοινώσει δήθεν στοιχεία, που δεν αποδεικνύονται με τίποτα, για τους – κυρίως Γερμανούς – ζωόφιλους.
Η κα. Γκαρακούνη έχει καταγγείλει μια μεταφορά που είχε σκοπό να φέρει 102 σκυλιά από την Ελλάδα στη Γερμανία. Το ρεπορτάζ για την κατάσχεση της μεταφοράς στην Ιταλίας δημοσιεύεται
στην ιστοσελίδα αυτή. Τα σκυλιά, μετά από μεσολάβηση διάφορων ζωοφιλικών σωματείων, θα πήγαιναν εν μέρει κατ’ ευθείαν σε οικογένειες, τα υπόλοιπα δε σε προσωρινούς σταθμούς περιποίησης ή κυνοκομεία.
Η κα. Γκαραγκούνη, μετά από την καταγγελία της, εξ αιτίας της οποίας 102 σκυλιά κατέληξαν να μένουν ακόμα σε ανεπαρκείς και ακατάλληλες εγκαταστάσεις, απευθύνθηκε στο κανάλι ALTER για την προβολή μιας έκτακτης εκπομπής η οποία ανακοινώθηκε με υπότιτλούς ως εξής:
«ελληνικά αδέσποτα – γούνες για γερμανικές ζακέτες»
«ελληνικά αδέσποτα – συστατικά για καλλυντικά»
«ελληνικά αδέσποτα – πειραματόζωα στη Γερμανία»
«ελληνικά αδέσποτα – κινητοί στόχοι για την ανάπτυξη νέων όπλων»
Ο παρουσιαστής της εκπομπής, ο κος Τέρενς Κουήκ, αμφισβητεί ο ίδιος τα σλόγκαν αυτά και υπόσχεται, σε μια χώρα που γενικά δεν είναι ζωόφιλη, με αφορμή τις κατηγορίες της κας. Γκαραγκούνη, να διαλευκάνει τα γεγονότα γύρω από την υπόθεση της επίμαχης μεταφοράς.
Η προσπάθειά μου να διαχωρίσω και να μεταφράσω από την ελληνική εκπομπή τα πιο σημαντικά και βασικά επιχειρήματα της κας. Γκαραγκούνη, δεν καρποφόρησε από το γεγονός ότι η κα. Γκαρακούνη, σε δυο εκπομπές των περίπου 30 λεπτών, δεν παρουσίασε κανένα στοιχείο. Επαναλαμβάνει τις παραπάνω κατηγορίες και κατά τα άλλα συμπληρώνει:
«Κάθε χρόνο γύρω στα 15.000 με 20.000 σκυλιά σύρονται από την Ελλάδα στη Γερμανία από αλλοδαπές οργανώσεις, ονομαζόμενες ζωοφιλικές. Δεν γνωρίζουμε την τύχη των ζώων αυτών.»
Στη δεύτερη εκπομπή αναφέρεται σ’ ένα περιστατικό στο λιμάνι του Πειραιά όπου πριν από αρκετό καιρό σταμάτησε με την καταγγελία της τη μεταφορά 58 σκυλιών από τη Κρήτη. Έγινε μήνυση κατά πάντων και δίκη που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Η αρμόδια εισαγγελία πάντως, τότε είχε ελέγξει τις συνθήκες μεταφοράς και είχε επιτρέψει τη συνέχισή της.
Ήμουν μάρτυρας στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας και κατέθεσα έναν κατάλογο των σκυλιών που μεταφέρθηκαν και υιοθετήθηκαν, που αποδεικνύει χωρίς παραλήψεις, που κατέληξαν τα σκυλιά αυτά. Δεν θεωρώ ότι ένα γερμανικό ζωοφιλικό σωματείο είναι υποχρεωμένο να δικαιολογηθεί στην κα. Γκαραγκούνη προσωπικά, γι αυτό το σχόλιό της στην εκπομπή, ότι:
«Ζητήθηκε επανειλημμένα από τον πρόεδρο του γερμανικού σωματείου να δώσει στοιχεία για το που κατέληξαν τα σκυλιά αυτά, όμως μέχρι σήμερα, δεν έχει ανταποκριθεί.»
είναι πράγμα αναληθές.
Στην ερώτηση του παρουσιαστή κ. Κουήκ, από πού προέρχονται οι αριθμοί που ανέφερε, η κα. Γκαραγκούνη παραπέμπει στο διαδίκτυο, δεν είναι όμως σε θέση να δώσει ακριβείς διευθύνσεις.
Και συνεχίζει:
«Στις μεταφορές αυτές πρόκειται για παράνομο εμπόριο ζώων που ασκείται κερδοφόρα εδώ και παραπάνω από 30 χρόνια. Τον τελευταίο καιρό τα πράγματα χειροτερεύουν, επειδή ακόμα και ελληνικά ζωοφιλικά σωματεία συνεργάζονται με τους αλλοδαπούς και διευκολύνουν τους αλλοδαπούς εμπόρους ζώων ν’ αρπάξουν τα αδέσποτα. Τα ζώα στέλνονται στη Γερμανία κι εκεί εξαφανίζονται. Η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαίωσε τα στοιχεία αυτά και το παράνομο του εμπορίου ζώων αποδεικνύεται κιόλας από το γεγονός ότι για τα τεράστια έσοδα από αυτό το εμπόριο δεν πληρώνεται καθόλου φόρος.“
Η κα. Γκαραγκούνη ισχυρίζεται:
«Ασχολούμαι με την προστασία των ζώων εδώ και 27 χρόνια και ξέρω ότι, τυφλά και πληγωμένα ζώα πουλιούνται για 100 Ευρώ και όλα τα άλλα για 250 έως 400 Ευρώ».
Και του παρουσιαστή του κου. Κουήκ δεν διαφεύγει ότι η κα. Γκαρακούνη δεν αναφέρει πηγές γι΄ αυτά τα φανταστικά επιχειρήματα. Κλείνει την πρώτη εκπομπή με το σχόλιο:
«Είμαι ζωόφιλος και τα αδύναμα νομικά στοιχεία δεν μ’ απασχολούν όταν ξέρω ότι τα ζώα εκεί έχουν καλύτερη μοίρα από το να πεθαίνουν εδώ στους δρόμους. Μόλις εδώ και μερικές μέρες ένα σκυλάκι πέθανε στα χέρια μου, κυρία Γκαραγκούνη!»
Στην εκπομπή της άλλης μέρας είναι παρόν και ο δικηγόρος κος. Αγγελέτος, ο οποίος εκπροσωπεί τους ζωόφιλους στην υπόθεση της επίμαχης μεταφοράς σκυλιών. Προσκαλεί την κα. Γκαραγκούνη μέσα στην εκπομπή να αναλάβει εκείνος τα έξοδα για ένα ταξίδι της στη Γερμανία, για να σχηματίσει η ίδια μια εικόνα για τα γερμανικά κυνοκομεία και την πραγματική κατάληξη των προστατευόμενών μας. Η κα. Γκαραγκούνη αρνείται την προσφορά ευχαριστώντας και σχολιάζει:
«Ακόμα κι αν οι Γερμανοί μας δείξουν 100 σκυλιά που βολεύτηκαν σε οικογένειες, θα παραμένει ανοικτή η ερώτηση τι απέγιναν τα άλλα. Κάντε τον υπολογισμό: 20.000 σκυλιά για 30 χρόνια συνεχώς. Το κάθε σκυλί ζει περίπου 15 χρόνια, οπότε… δεν ήμουν καλή στα μαθηματικά, αλλά που είναι τα άλλα σκυλιά; Πρόκειται για παράνομο εμπόριο ζώων, όπου και άλλα σκυλιά, από την Ισπανία, Πορτογαλία και άλλες ανατολικο-ευρωπαϊκες χώρες πηγαίνουν στη Γερμανία».
Όταν η δημοσιογράφος κα. Τσέκου η οποία συμφωνεί με την κα. Γκαραγκούνη ότι οι αλλοδαποί ζωόφιλοι εκμεταλλεύονται αισχρά τα αγαπημένα της ελληνικά αδέσποτα για να τα εμπορεύονται, την ρωτάει ποιος χρηματοδοτεί αυτές τις μεταφορές, η κα. Γκαραγκούνη υποθέτει:
«Καλά που αναφέρατε το θέμα αυτό. Η Κιβωτός του Νώε, ένα μεγάλο γερμανικό ζωοφιλικό σωματείο που διαθέτει πολύ μεγάλα οικονομικά μέσα τα οποία μαζεύει από δωρεές με το σύνθημα: «Δώστε και σώστε» αναλαμβάνει όλα αυτά τα σκυλιά που μεταφέρονται παράνομα και χρησιμοποιεί το εμπόριο ζώων για να πλουτίσει.»
Κανένα από τα σκυλιά που «κατασχέθηκαν» στην επίμαχη μεταφορά στη Ιταλία δεν μεταφέρθηκε με μεσολάβηση του Förderverein Arche Noah Kreta e.V. Το σωματείο Förderverein Arche Noah Kreta e.V. δεν έχει λοιπόν καμία σχέση με τη μεταφορά αυτή. Είναι όντως αλήθεια ότι δραστηριοποιούμαστε πολύ για την απελευθέρωση των σκυλιών αυτών και για τις αιτιάσεις των γνωστών μας ζωόφιλων που έχουν σχέση με την υπόθεση αυτή. Ο ισχυρισμός της Γκαραγκούνη όμως δεν είναι σωστός.
Φαίνεται ότι η κα. Γκαραγκούνη είναι πολύ απασχολημένη με τις διάφορες εμφανίσεις της για να θυμάται τα ονόματα άλλων ζωοφιλικών σωματείων. Ή είναι απλώς έτσι όπως ο κος. Κουήκ υποθέτει στο τέλος της εκπομπής αυτής, ότι δηλαδή η κα. Γκαραγκούνη αποστέλλεται από τους υπεύθυνους προκειμένου να φιλονικεί με τους άλλους ζωόφιλους, ενώ κάποια κέντρα αποφάσεων στο Ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας ασχολούνται με το να εμποδίζουν τη δημοσιοποίηση του ελληνικού συστήματος προστασίας ζώων.
Θέλουν να μας κουράσουν όλους, και κουραζόμαστε πραγματικά και, ακόμα χειρότερα, μας θλίβει και μας εξαντλεί το να δίνουμε καθημερινά μάχη για μια υπόθεση, και να μας κατηγορούν μετά εκείνοι οι άνθρωποι που στην ουσία είναι οι υπεύθυνοι για την κατάσταση της υπόθεσης αυτής!
Ένας αρκετά συνειδητοποιημένος κτηνίατρος στα Χανιά (όνομα και τηλέφωνο είναι στη διάθεσή μας) που εδώ και καιρό προσφέρεται να στειρώσει ζώα του δρόμου σε μειωμένες τιμές, μου δήλωσε τα εξής:
«Δεν χρειαζόμαστε βοήθεια από ξένους, οι τοπικοί κτηνίατροι μπορούν να λύσουν μόνοι τους το πρόβλημα επί τόπου. Είμαστε καλύτερα εκπαιδευμένοι από τους Γερμανούς κτηνιάτρους και δεν θέλω να συνεργαστώ με ανθρώπους που κάνουν στειρώσεις σε μη αποστειρωμένους χώρους και όπου η κάθε επιχείρηση στείρωσης οδηγεί στο να χρειαστεί να σώσουμε τα ζώα από τα λάθη που έγιναν στην εγχείρηση.»
«Δεν είμαστε τριτοκοσμική χώρα, να πάνε να βοηθήσουν οι κτηνίατροί σας στην Αφρική, αν νομίζουν ότι τα γερμανικά αδέσποτα δεν χρειάζονται τη βοήθειά τους. Ξέρω από έγκυρη πηγή ότι στη Γερμανία υπάρχουν περισσότερα σκυλιά του δρόμου από εδώ.»
Αυτήν τη δήλωση έκανε όταν του ανέφερα ότι οι κτηνίατροί μας θα μπορούσαν να έρθουν στα Χανιά και να κάνουν εκτεταμένες επιχειρήσεις στείρωσης, αν διέθετε το ιατρείο του ή αν, σαν κτηνίατρος, υπέβαλλε αίτηση για την έγκριση ενός χώρου. Η «έγκυρη πηγή» του διαδίδει, για δικό της συμφέρον, και άλλα ψευδή στοιχεία, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας εδώ.
Μιλώντας σαν δικηγόρος, απέκρουσα το επιχείρημα αυτό με την απάντηση ότι δεν ισχυριζόμαστε ότι η Ελλάδα είναι τριτοκοσμική. Αναλογιζόμενη τη σκηνή, πρέπει να πω, ότι η απάντησή μου ήταν πολύ διπλωματική…
Σχετικά με το θέμα προστασίας των ζώων, στην Ελλάδα έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που δεν βρίσκει καν έναν σωστό όρο για την έννοια «προστασία των ζώων». Τα ζώα εδώ είναι παραγωγικά ζώα, και τα υπόλοιπα είναι περιστάσεις της ζωής που πρέπει με κάποιον τρόπο να εξαλειφθούν. Ζώα πεθαίνουν στους δρόμους, ψοφούν σε κάδους απορριμμάτων, ψόφια ζώα πετιούνται στην παραλία, σκυλιά που γαβγίζουν στη γειτονιά δηλητηριάζονται, κόβονται οι ουρές των σκυλιών, εκτελούνται τα κουτάβια του σκύλου στην αυλή όταν ενοχλούν, χωρίς να νοιώθουν καμιά ευθύνη οι Αρχές όταν καταγγέλλονται οι πράξεις αυτές.
Τρίτος κόσμος ή όχι – δεν μπορούμε πια να ανεχθούμε αυτήν την κατάσταση και μόλις χθες είπα στον Τόμας Μπους, ότι κανονικά θα έπρεπε να μποϊκοτάρουμε τη βοήθειά μας απέναντι στους Έλληνες αρμόδιους, αλλά σήμερα σκέφτομαι ότι τώρα ακόμα περισσότερο πρέπει να προσπαθούμε να προστατεύουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ζώων και ότι ο στόχος της εργασίας μας δεν είναι να βοηθήσουμε τους ανίκανους θεσμούς!
Εγώ προσωπικά περιμένω πολλά από τα κατατεθέντα ένδικα μέσα και ελπίζω ακόμα στη συμπαράστασή σας, και οικονομικής φύσεως, όταν πρόκειται για την υπεράσπιση ενός ζωόφιλου στα ελληνικά δικαστήρια, επειδή του έκαναν μήνυση για την υποψία που εξέφρασε, ότι υπάρχει ξενοφοβία στην Ελλάδα, παρ’ όλο που επανέλαβε μόνο πραγματικά γεγονότα.
Ο καθένας που ασχολείται με τη ζωοφιλία ξέρει ότι, η φροντίδα των ζώων κοστίζει πάντα περισσότερα χρήματα απ’ ότι μπορούν να προσφερθούν ακόμα από τόσο καλά οργανωμένα σωματεία όπως το Förderverein.
Φυσικά, για τις 10 γάτες και τα 2 σκυλιά μου βρίσκω τροφή όποτε αυτό είναι δυνατόν. Μπορώ πάντα να απευθύνομαι τηλεφωνικώς στους κτηνιάτρους για συμβουλές σε αρρώστιες και τραυματισμούς, αλλά στον τόπο μου και για τα δικά μου μέτρα πληρώνω πάντα πολλά για να επιζήσουν οι προστατευόμενοί μου καλά και ευτυχισμένα.
Άλλοι ιδιώτες ζωόφιλοι έχουν 40 ή και περισσότερα γατιά και 10 σκυλιά και πρέπει να πληρώνουν τα έξοδα. Αν τα ελληνικά αδέσποτα σκυλιά ήταν πηγή εισοδήματος, θα είχαν ήδη και άλλοι επινοήσει αυτό το «παράνομο εμπόριο».
Δεν θέλω να καταγγείλω τη «θετή» μου πατρίδα, επειδή οι άνθρωποι τους οποίους συναντάω κάθε μέρα θέλουν να βοηθήσουν και ζητούν βοήθεια σχετικά με τα θέματα των ζώων τους. Υπάρχουν και κτηνίατροι που έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου και θα ήθελαν να συνεργαστούν μαζί μας, αλλά φοβούνται.
Ένας νέος κτηνίατρος μου τηλεφώνησε και είπε, θα προσκαλούσε ευχαρίστως τους κτηνιάτρους μας για να διεξάγουν μαζί μια επιχείρηση στείρωσης. Είχε την άδεια, είπε, να κάνει δωρεάν στειρώσεις αδέσποτων στην περιοχή του, όμως έπρεπε να πληρώσει όλα τα έξοδα μόνος του (μόνο το νήμα στην εγχείρηση μιας σκυλίτσας του κοστίζει 25 Ευρώ). Την άλλη μέρα με ενημέρωσε ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί μαζί μας, επειδή φοβόταν μην του κλείσουν το ιατρείο. Του είχαν πει:
«Σε περίπτωση που θα συνεργαστείτε με τους Γερμανούς, θα βρούμε σίγουρα ένα σπασμένο πλακάκι με μικρόβια, που θα μας επιτρέπει να κλείσουμε το ιατρείο σας!»
Η δημοκρατία κάποτε ξεκίνησε από την Ελλάδα, και φαίνεται ότι εκεί και εξαφανίστηκε!!! Δυο μέρες μετά από την κατάθεση της προσφυγής στην ΕΕ μου τηλεφώνησαν και μια φωνή είπε:
«Πάψτε να ασχολείστε με τα αδέσποτα και σκεφτείτε καλύτερα τα παιδιά σας!»
Δεν έδωσε όνομα και όταν ρώτησα, το τηλέφωνο έκλεισε.
Είμαι νομικός και μπορώ να φροντίσω για την αναγνώριση Γερμανών κτηνιάτρων στην Ελλάδα, επειδή υπάρχουν οδηγίες που κανονίζουν με σαφήνεια τα δικαιώματα των πολιτών των κρατών-μελών. Για τα ζώα χρειαζόμαστε περισσότερη αντοχή, περισσότερο εξωτερικευμένο ενδιαφέρον του καθενός μας, που θέλει να βοηθήσει, αφού η Ευρώπη δεν έχει αποφασίσει ακόμα να προστατεύει τα ζώα σε όλη της την επικράτεια.
Μπορείτε να δραστηριοποιηθείτε! Ζητήστε από το βουλευτή σας να καταγγείλει την κα. Γκαραγκούνη.
- Στη Γερμανία δεν χρησιμοποιούνται ελληνικά σκυλιά του δρόμου για ενδύματα, καλλυντικά, όπλα και άλλα πειράματα.
- Δεν μεταφέρονται κάθε χρόνο 20.000 σκυλιά στη Γερμανία μέσω της Κιβωτού του Νώε.
Η αρχή της ελεύθερης μετακίνησης στην Ευρώπη δεν επιτρέπει στις ελληνικές Αρχές να αμφισβητήσουν την αναγνώριση γερμανών πτυχιούχων κτηνιάτρων!
Ακολουθήστε το συναίσθημα σας, αν μπορείτε να μεσολαβήσετε στην υιοθεσία ή να πάρετε μαζί σας ένα σκυλί και μην αφήσετε τις απειλές και τα ψέματα να σας φοβίσουν. Δεν είναι παράνομο να συνοδεύσετε σκυλιά στο αεροπλάνο όταν έχουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την αναχώρησή τους.
Οι περισσότεροι δήμοι στην Ελλάδα παραλείπουν να στειρώσουν και να χαρακτηρίσουν έναν αδέσποτο σκύλο και έτσι δεν ανήκει καν στο δημαρχείο. Όποτε τον αναλαμβάνω εγώ, είναι δικός μου και μπορώ να τον χαρίσω, να τον κρατήσω ή και να τον πουλήσω.
Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι δήμαρχοι νοιώθουν ανακούφιση όταν ένα αδέσποτο δίνεται σε υιοθεσία, επειδή ο αριθμός υπερβαίνει τους δυνατότητές τους. Ένας δήμαρχος στη Βόρεια Ελλάδα υπέγραψε πολύ γρήγορα την απόφαση να καλέσει τους κτηνιάτρους μας. Αφού δεν έχουμε ακόμα την άδεια του Υπουργείου, το Πάσχα δηλητηριάστηκαν περίπου 50 σκυλιά στην κοινότητα αυτή.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, ο θάνατος από δηλητήριο είναι ένας πολύ βασανιστικός, αργός και πολύ επίπονος θάνατος. Που είναι η καταγγελία σας, κυρία Γκαραγκούνη;;;;
Μιλάμε για γεγονότα, για φωτογραφίες, για θλιμμένους ζωόφιλούς, που φρόντιζαν τα ζώα αυτά. Σχεδόν όλες οι σκυλίτσες ήταν έγκυες. Στη Θεσσαλονίκη, δωρεάν στειρώσεις είναι δυνατές, αλλά οι ζωόφιλοί πρέπει με τα ζώα, που τα έχουν πιάσει μόνοι τους, να ταξιδέψουν περίπου 2 ώρες. Αυτό δεν απασχολεί τον Διευθυντή της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, ο οποίος ξεκίνησε το πρόγραμμα στείρωσης. Πόσα σκυλιά στειρώνονται δωρεάν σ’ αυτά τα ιατρεία; Πόσα χρήματα λαμβάνουν οι κτηνίατροι για την εργασία αυτή που δεν πλησιάζει καν τη ουσία του προβλήματος;
Στην ερώτηση μιας ζωόφιλης στη Βόρεια Ελλάδα, τι θα απογίνουν τα κουτάβια μιας σκυλίτσας που δεν είχε στειρωθεί, ενημερώθηκε από την Κτηνιατρική Υπηρεσία της Θεσσαλονίκης:
«Να τα φας!!»
Όλες οι παραπάνω αναφορές και οι παραθέσεις βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, τηλεοπτικές μαγνητοσκοπήσεις και τηλεφωνήματα με μένα ως δικηγόρο. Ανακρίβειες στη γλώσσα μπορούν να προκύψουν, δεν αλλοιώνουν όμως το νόημα των δηλώσεων.
Δική σας
Χριστίνα Rohde-Τσιόρου
2 Comments:
Αφου τα αδεσποτα στην Ελλαδα ειναι σκουπιδια, γιατι διαμαρτυρονται; Τα ελληνικα "σκουπιδια" μαζευουμε και τα πηγαινουμε στην Γερμανια.
Κανονικα, θα επρεπε να μας πουν κι ευχαριστω.
Αλλα μερικοι εχουν *τεραστιο* συμφερον να υπαρχουν αδεσποτα στους δρομους. Οικονομικο συμφερον προφανως.
Το κειμενο, πολυ σωστο.
Εφόσον Καραγκούνη λέει για τα χιλιάδες ζώα που εξάγονται πως δεν "γνωρίζουμε την τύχη τους" τι στοιχεία θέλετε να σας προσκομίσει? Για ποιο ακριβώς πράγμα? Σαφές είναι αυτό που λέει. "Δεν γνωρίζω" σημαίνει μπορεί να περνά καλά μπορεί και όχι. Μπορεί και να γίνεται γούνα μπορεί και όχι. Μπορεί να γίνει χαλάκι μπορεί και όχι.
Αυτός είναι και ο λόγος που εάν υιοθετήσεις ένα παιδί δηλώνεις τα στοιχεία σου στην αρμόδια κρατική υπηρεσία και όχι σε μια φιλανθρωπική οργάνωση στην οποία υπόσχεσαι ότι θα το αγαπάς αιώνια. Γιατί μπορεί να το αγαπάς μπορεί και να μην το αγαπάς. Μπορεί να το φροντίζεις μπορεί και να το βιάζεις. Και εάν ισχυριστείς ότι καλώς τα αρχεία τηρούνται από φιλοζωικά σωματεία (που μπορεί να είναι φιλοζωικά μπορεί και να μην είναι) δηλαδή από ιδιώτες που προέβησαν στη σύσταση σωματείου, τότε τι μας εισηγείσαι? Οτι πρέπει να καταργήσουμε Δημοτολόγια, Ληξιαρχεία, Μητρώα Αρρένων και να τηρείς εσύ τους γάμους, εγώ τους θανάτους και ούτω καθεξής?
Ξανασκέψου τα πράγματα. Ξύπνια φαίνεσαι. Και ως προς αυτό που λέει ο dralion και που έχω βαρεθεί να το ακούω ποια τα οικονομικά συμφέροντα που έχω και γω π.χ. επειδή θέλω να τηρούνται οι νόμοι της χώρας μου? Δηλαδή έχω εγώ που δεν με ξέρει κανένας και δεν έχεις εσύ (παράδειγμα φέρνω, εάν εκπροσωπείς σωματείο) που εισπράττεις δωρεές, συνδρομές, κ.λπ. και για να τα εισπράξεις πρέπει να παρυσιάσεις έργο? Μήπως τη χάσαμε τη μπάλα?
Post a Comment
<< Home