Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα
Wednesday, January 09, 2008
όταν η ομορφιά δεν έχει όρια....
Δεν κάναμε καλό ποδαρικό στο 2008. Και εννοώ τις αναρτήσεις σε αυτό το μπλογκ, γιατί κατα τα λοιπά μια χαρά μας πάει το νέο έτος. Ψαχνόμουν τις τελευταίες ημέρες για να ανεβάσω κάτι ευχάριστο.Ε, πρώτο ποστ του 2008 μην ξεκινήσω στραβά.
Στο μέιλ μου δυστυχώς έρχονται όλο δυσάρεστα περιστατικά που αφορούν στα ζώα και πραγματικά, δεν έχω το κουράγιο ούτε να ανοίξω τις φωτογραφίες σε πολλά απο αυτά.
Αποφάσισα λοιπόν, να παρουσιάσω κάποιες φωτογραφίες απο ένα ταξιδάκι που κάναμε με τον καλό μου και το "κτήνος "μας στα Ζαγοροχώρια και μπορώ να πω πως ήταν απο τις ομορφότερες εβδομάδες που έχω περάσει μέχρι τώρα. Απίστευτη ομορφιά. Σε μαγεύει ,σε ταξιδεύει, σε κάνει να θέλεις να τα παρατήσεις όλα και να πας να γίνεις βοσκός και κτηνοτρόφος.
Σας το προτείνω ανεπυφύλακτα σε όσους δεν έχουν πάει και απλά κατα την δική μου άποψη ιδανική περίοδος είναι πριν τα Χριστούγεννα ή μετά τα Φώτα.
Καλή Χρονιά σε όλους.(ή τουλάχιστον σε όσους το αξίζουν)
ΥΓ. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό δείγμα απο τις φωτογραφίες που τραβήξαμε. Όλα τα μέρη που συναντήσαμε έχουν την δική του ξεχωριστή ομορφιά.Το ίδιο ισχύει και για τα 46 γραφικά χωριουδάκια που αποτελούν τα Ζαγοροχώρια. Δεν μου έκαναν καμιά αίσθηση το Πάπιγκο (και τα δύο) καθώς και το Μέτσοβο. Σαν να ήμουν στην Αράχωβα.
ΥΓ2. Τα ζώάκια του χωριού που μας φιλοξενούσε μας πήρανε αμέσως χαμπάρι και για μια εβδομάδα εγκαταστάθηκαν στο μπαλκόνι και τα παράθυρα του ξενώνα μας.
ΥΓ3. Μεγάλη ατυχία ή μάλλον άψογη εφαρμογή των νόμων του Μέρφυ που δεν κατάφερα να φωτογραφίσω ή να βιντεοσκοπήσω (δύο φορές κιολας)μια μαμά αρκούδα με το αρκουδάκι της που πέρασε μπροστά μας. Απο τις πιο όμορφες στιγμές.
Στο μέιλ μου δυστυχώς έρχονται όλο δυσάρεστα περιστατικά που αφορούν στα ζώα και πραγματικά, δεν έχω το κουράγιο ούτε να ανοίξω τις φωτογραφίες σε πολλά απο αυτά.
Αποφάσισα λοιπόν, να παρουσιάσω κάποιες φωτογραφίες απο ένα ταξιδάκι που κάναμε με τον καλό μου και το "κτήνος "μας στα Ζαγοροχώρια και μπορώ να πω πως ήταν απο τις ομορφότερες εβδομάδες που έχω περάσει μέχρι τώρα. Απίστευτη ομορφιά. Σε μαγεύει ,σε ταξιδεύει, σε κάνει να θέλεις να τα παρατήσεις όλα και να πας να γίνεις βοσκός και κτηνοτρόφος.
Σας το προτείνω ανεπυφύλακτα σε όσους δεν έχουν πάει και απλά κατα την δική μου άποψη ιδανική περίοδος είναι πριν τα Χριστούγεννα ή μετά τα Φώτα.
Καλή Χρονιά σε όλους.(ή τουλάχιστον σε όσους το αξίζουν)
ΥΓ. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό δείγμα απο τις φωτογραφίες που τραβήξαμε. Όλα τα μέρη που συναντήσαμε έχουν την δική του ξεχωριστή ομορφιά.Το ίδιο ισχύει και για τα 46 γραφικά χωριουδάκια που αποτελούν τα Ζαγοροχώρια. Δεν μου έκαναν καμιά αίσθηση το Πάπιγκο (και τα δύο) καθώς και το Μέτσοβο. Σαν να ήμουν στην Αράχωβα.
ΥΓ2. Τα ζώάκια του χωριού που μας φιλοξενούσε μας πήρανε αμέσως χαμπάρι και για μια εβδομάδα εγκαταστάθηκαν στο μπαλκόνι και τα παράθυρα του ξενώνα μας.
ΥΓ3. Μεγάλη ατυχία ή μάλλον άψογη εφαρμογή των νόμων του Μέρφυ που δεν κατάφερα να φωτογραφίσω ή να βιντεοσκοπήσω (δύο φορές κιολας)μια μαμά αρκούδα με το αρκουδάκι της που πέρασε μπροστά μας. Απο τις πιο όμορφες στιγμές.
3 Comments:
Να σαι καλά! Και ότι μου είχε λείπει η θέαση του Βοϊδομάτη!!!!
το λάτρεψα το μέρος.Το τοπίο τους ανθρώπους τα ζώα... όλα, δεν βλέπω την ώρα να ξαναπάω:)
ζήλεψα!
(σου χρωστάω κάτι, θα επανορθώσω σύντομα).
Post a Comment
<< Home