Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα

Αναρωτιέμαι συχνά πως είναι δυνατόν να φέρονται οι άνθρωποι με τόση αναισθησία, με τόση απερισκεψία και τόση σκληρότητα προς το περιβάλλον τους και μάλιστα προς τα ζωντανά πλάσματα. Δυστυχώς, ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα μπορούν να συνειδητοποιήσουν και να νιώσουν την ιερότητα της ζωής του κάθε ζώου. Απλώς, στις καλύτερες περιπτώσεις, τα «θρέφουν», τα χρησιμοποιούν και ίσως τα... γελοιοποιούν. Στις άλλες περιπτώσεις, μπορεί να τα βασανίζουν, ακόμα και να τα «εκτελούν»! Δυστυχώς, η αγάπη σπανίζει!

ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΟΦΙΛΙΑ
Η αληθινή ζωοφιλία είναι αγάπη για τα ζώα, χωρίς διακρίσεις και χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς υπερβολές και χωρίς υστερία. Αλλά δεν είναι ζωόφιλοι (ή φιλόζωοι) αυτοί που βλέπουν τα ζώα σαν κάτι άλλο απ' αυτό που είναι και δε σέβονται τη φύση τους. Δεν αγαπάς ένα ζώο όταν το φυλακίζεις, ούτε αγαπάς ένα ζώο, ένα σκυλάκι για παράδειγμα, όταν το πας στο... κομμωτήριο σκύλων ή του φοράς πουλοβεράκι, κοκαλάκια και άλλες βλακείες.H έννοια της ζωοφιλίας είναι κάπως παρανοημένη. Θυμάμαι μια κυρία που μάζεψε γύρω στα 30 σκυλιά στην αυλή της, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τα ταΐζει και τα σκυλιά υπέφεραν και μέρα-νύχτα γάβγιζαν από την πείνα. Ευτυχώς που κάποιοι γείτονες φρόντισαν μερικά, σώζοντάς τα από το βάσανό τους. Καλύτερα, λοιπόν, να μην ήταν 'ζωόφιλη' η κυρία».

Για το πρόβλημα των «αδέσποτων», πιστεύω ότι «από ορισμένες ζωοφιλικές οργανώσεις γίνονται φιλότιμες προσπάθειες. Το κυριότερο είναι ότι προσπαθούν να μάθουν το μέσο Έλληνα να σέβεται τα ζώα. Επίσης, περιθάλπουν άρρωστα ζώα και, όταν επιβάλλεται, στειρώνουν τα αδέσποτα».

Πιθανότατα κάποιοι να υποστηρίζουν ότι, αντί να ασχολούμαστε με τα ζώα, θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τον πόνο των συνανθρώπων μας. Αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Συμφωνώ «δεν είναι δυνατόν να είσαι φιλάνθρωπος αν δεν είσαι φιλόζωος. Μόνο όσοι σέβονται τα ζώα, σέβονται και τους συνανθρώπους τους!».

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ... «ΦΟΛΕΣ»
Στις μέρες μας, το ανατριχιαστικό φαινόμενο της εξόντωσης των ζώων με δηλητήρια έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. «Συνηθίζεται» μάλιστα η μαζική ζωοκτονία στις πόλεις, σε πάρκα και σε οργανωμένα καταφύγια ζώων. Είναι βλέπετε η εξέλιξη, ο πολιτισμός της εποχής μας!

Οι δολοφόνοι των ζώων χρησιμοποιούν πολύ συχνά φυτοφάρμακα (που περιέχουν οργανοφωσφορικά και άλλα στοιχεία). Παλιότερα χρησιμοποιούσαν περισσότερο τη στρυχνίνη. Για τις φόλες που ρίχνουν στις γάτες, προτιμούν τα ποντικοφάρμακα, που είναι πολλά και φτηνά ενώ κατά περιόδους, μπορεί και να τα μοιράζουν δωρεάν οι δήμοι. Αυτή η ενέργεια σηκώνει πολλή συζήτηση! Τα ποντίκια, ως γνωστόν, αυξάνονται όταν βρίσκουν τροφή (βρώμα δηλαδή) κι όταν δεν υπάρχουν γάτες, ο φυσικός τους εχθρός. Σκεφτείτε, λοιπόν, τον παραλογισμό ακόμα και των διοικούντων...

Τα δύστυχα ζώα, όταν φάνε τη δηλητηριασμένη τροφή, νιώθούν αφόρητους πόνους, ως να πεθάνουν. Εμφανίζουν σιελόρροια, μυϊκό τρόμο, σπασμούς, διάρροια, αδυναμία στήριξης, κατάκλιση. Έτσι πεθαίνουν, σφαδάζοντας από τον πόνο.

Μπορεί να σωθεί ένα δηλητηριασμένο ζώο, μόνο αν το βοηθήσουμε αμέσως, πριν απορροφηθεί το δηλητήριο και διαλύσει τα εσωτερικά του όργανα - αλλιώς είναι μάταιη κάθε βοήθεια. Αν του δώσουμε έγκαιρα αλατόνερο ή γάλα με αλάτι, θα προκληθεί εμετός που θα βγάλει το δηλητήριο από το στομάχι. Εμετό προκαλεί και η απομορφίνη, ενώ άλλο αντίδοτο είναι η βιταμίνη Κ, που κι αυτό πρέπει να χορηγηθεί αμέσως. Μακάρι να είναι δυνατή η έγκαιρη μεταφορά του ζώου στο Κτηνιατρείο.

Όπως και να γίνει, δεν ξεχνιέται ποτέ η εικόνα ενός αθώου σκύλου που έχει φάει φόλα. Στα μάτια μου έχω την εικόνα μιας «μάζας» ζώου που συσπάται και τραντάζεται από τον πόνο. Στ' αυτιά μου έχει μείνει ένα βαθύ μούγκρισμα, μια ανατριχιαστική βουή μέσα από τα σωθικά του ζώου, να μου θυμίζει πάντα το «μεγαλείο» της ανθρώπινης αναισθησίας και παραφροσύνης.

ΥΓ ...Το συγκεκριμένο πόστ δεν λέει κάτι καινούριο. Επαναλαμβάνει απόψεις χιλιοειπωμένες που όμως δεν έχουν γίνει κατανοητές. Σήμερα 10 Σεπτέμβρη έκανα μια βόλτα στην παραλία όπου μέχρι χτες ήταν κατακλεισμένη από Αθηναίους παραθεριστές. Με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν υπάρχουν –ακόμα- παρατημένα ζώα από τους μέχρι εσχάτως φιλόζωους(!). Αύριο θα ξαναπάω. Ελπίζω και εύχομαι να ψάχνω μάταια.