Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα

Ποιοι είναι οι "συνήθεις ύποπτοι που μόνοι ή σε συνδυασμό προκαλούν αυτό το σύμπτωμα σοβαρών νόσων, και πώς μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε ή να τους προλάβουμε; Χρήσιμες γνώσεις, για να τους... κόψετε το βήχα

O βήχας στον σκύλο μπορεί να ταξινομηθεί σε δυο βασικές κατηγορίες: στον οξύ παροξυσμικό και στο χρόνιο επίμονο βήχα. Ο οξύς βήχας μπορεί να οφείλεται σε τραχειοβρογχίτιδα ("Kenel cough"), ερεθισμό της αναπνευστικής οδού από καπνό, σκόνη, χημικά, τραύμα της αναπνευστικής οδού ή ξένο σώμα, πνευμονική αιμορραγία, αλλεργική βρογχοπνευμονία. Ο χρόνιος επίμονος οφείλεται στις εξής αιτίες: χρόνια βρογχίτιδα, πνευμονικό οίδημα, αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια, φιλάριες, collapsus της τραχείας, νεοπλασίες, μεγαοισοφάγο, λαρυγγικές ή φαρυγγικές ανωμαλίες.

Σήμερα, η πιο συχνή αιτία βήχα είναι η τραχειοβρογχίτιδα ή "Κenel cough" (βήχας εκτροφείου).
Το κύριο και πιο σημαντικό σύμπτωμα της νόσου είναι η οξεία εμφάνιση ξηρού, παροξυσμικού βήχα, που μπορεί να διαρκέσει από λίγες μέρες μέχρι και αρκετές εβδομάδες.

Οι πιο "συνήθεις ύποπτοι" μόνοι ή σε συνδυασμό - που προκαλούν τη νόσο είναι, κατά σειρά σπουδαιότητας:

1) η Bordetella Bronchiseptica, μικρόβιο, το πιο συχνά ευρισκόμενο σε σκυλιά με αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και σε υγιή ζώα.
Συναντάται και σε κουνέλια, γάτες κλπ., αλλά και στον άνθρωπο. Φαινομενικά υγιή σκυλιά μπορεί να εκκρίνουν το μικρόβιο, αποτελώντας πηγή μόλυνσης.

2) Ο ιός Παραγρίππης (CPIV), που μεταδίδεται πολύ εύκολα. Μόνος του συνήθως προκαλεί ελαφρά συμπτώματα, αλλά σε συνδυασμό με τη Βοrdetella εμφανίζει έντονα συμπτώματα.

3) Ο αδενοϊός (CAV - 2), που μεταδίδεται με εκκρίσεις από το αναπνευστικό και το πεπτικό σύστημα.

4) Ο ερπητοϊός (CHV), που είναι πιθανό να προκαλέσει θανατηφόρα νόσο σε νεογέννητα σκυλιά.

5) Τα μυκοπλάσματα, που συνήθως βρίσκονται στη χλωρίδα του ανώτερου αναπνευστικού σωλήνα.

6) Η μόρβα, ίσως η σοβαρότερη αιτία.

Όμως, με τους συχνούς εμβολιασμούς, όλο και λιγοστεύει η συχνότητα εμφάνισης της. Ο βήχας και η δύσπνοια στο "Κennel cough" εμφανίζονται συχνότερα όπου ζουν ομάδες ζώων διαφόρων ηλικιών (Ρet shop, πανσιόν, κλινικές, εκπαιδευτήρια, κλούβες μεταφοράς κ.λ.π.) Πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων, έχουμε στο ιστορικό την πρόσφατη έκθεση του ζώου στις παραπάνω συνθήκες. Είναι εύκολο, πάντως, να μεταφέρονται οι λοιμογόνοι παράγοντες με τα χέρια και τα ρούχα ανθρώπων ή με τα πιάτα νερού - φαγητού των ζώων. Ο βήχας, ξηρός και έντονος, προκαλείται εύκολα με πίεση της τραχείας, ελαφριά άσκηση, αλλαγές στη θερμοκρασία και στην υγρασία. Υπάρχει συχνά και ένα ορώδες έκκριμα από τα μάτια και τη μύτη.

Σε ελαφριά μόλυνση, το ζώο είναι κατάτα άλλα καλά. Σε έντονη μόλυνση, τα συμπτώματα συγχέονται με αυτά της μόρβας. Είναι πιο έκδηλα σε νεαρά άτομα κάτω των έξι μηνών, και η θνησιμότητα μπορεί να φτάσει μέχρι το 20%. Σε 7 - 14 μέρες η νόσος αυτοπεριορίζεται σε ελαφριές προσβολές. Πλήρης ανάπαυση και αποφυγή οποιουδήποτε στρες, είναι δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες για την αντιμετώπιση της νόσου, μαζί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή (κατασταλτικά του βήχα και αντιβίωση).

Για την πρόληψη της νόσου κυκλοφορούν πολυδύναμα εμβόλια για τον πιο συχνό συνδυασμό αιτιών (Βοrdetella, CAV - 2, Parainfluenza), αλλά και απλά για την Barainfluenza και την Bordetela. Το εμβολιακό πρόγραμμα μπορεί να καθοριστεί από τον κτηνίατρο, ανάλογα με το κάθε ζώο και τη φυσική του κατάσταση.

Δρ Γιώργου Κιαπόκα www.gpeppas.gr