Τα Ζώα μας... Αργά και Γρήγορα

Μία απλή εξυπηρέτηση για τη μεταφορά ενός καθαρού, εμβολιασμένου, φιμωμένου τετράποδου με το μετρό, μπορεί να οδηγήσει σε περιήγηση όλων των μέσων μεταφοράς της Αθήνας.

Αυτή τη φορά ο καταγγέλλων που επισημαίνει τα παράλογα κάποιων κανονισμών δεν είναι αναγνώστης του Ethnos.gr αλλά ένας από τους ανθρώπους του. Αλλά ας αφηγηθούμε σε πρώτο πρόσωπο, έστω πληθυντικό, την ιστορία μας.

Ξεκινήσαμε από το σταθμό του ΗΣΑΠ στη Βικτώρια, όπου παραλάβαμε πρωί Τετάρτης από φίλο τον Tabasco, ημίαιμο κόλεϊ, με σκοπό να τον δώσουμε σε άλλο φίλο στο σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας του μετρό/προαστιακού, λόγω αιφνίδιου ταξιδιού και ανάγκης φιλοξενίας.

Όπως τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του Tabasco, στον ΗΣΑΠ δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα, καθώς φορούσε φίμωτρο και ο κύριός του διέθετε όλα τα χαρτιά του, αλλά και τα απαραίτητα για οποιοδήποτε έκτακτο πρόβλημα. Και πήγαμε στο μετρό στο Μοναστηράκι, μέσο που έχουμε επίσης πολλάκις χρησιμοποιήσει στο παρελθόν...

Εκεί λοιπόν, πρώτα ένας υπάλληλος security και μετά ο υπεύθυνος κ. Φίλιππος Καπένης (σ.σ. ο πρώτος υπάλληλος όταν τον ρωτήσαμε το όνομά του, έφυγε τρέχοντας - ίσως έπρεπε να ρωτήσουμε νωρίτερα...) μας ενημέρωσαν ότι οι κανονισμοί απαγορεύουν τη μεταφορά σκύλου εκτός κλουβιού. Όταν τους επισημάναμε τα περί φιμώτρων, χαρτιών κτλ., μία γυναικεία φωνή στο ηχείο επικοινωνίας σχολίασε ότι απαγορεύεται «για να μη λερώσει».

Εν τέλει, πήραμε πάλι το συρμό του ΗΣΑΠ, πήγαμε στο σταθμό της Νερατζιώτισσας όπου μετεπιβιβαστήκαμε στον προαστιακό, και εν τέλει φτάσαμε στο σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας. Σε όλη τη διαδρομή υπάλληλοι επεσήμαναν τον κανονισμό, είδαν φίμωτρο, χαρτιά κτλ. και έδειξαν την απαραίτητη κατανόηση. Και ως εδώ καλά. Αλλά ποιος έχει συντάξει αυτούς τους παράλογους κανονισμούς;

Κατ' αρχήν:

Οι υπάλληλοι security των εταιριών που καλύπτουν δημόσιους χώρους, μήπως πρέπει να ελέγχεται ότι δεν φοβούνται τα ζώα, ως κριτήριο ικανότητας; Γιατί εάν κάποιος που πληρώνεται να προστατεύει, πάει να πάθει ανακοπή όταν ένας φιμωμένος και φιλικός σκύλος κουνάει την ουρά του, μάλλον χρειάζεται ο ίδιος προστασία.

Οι υπεύθυνοι σε αυτή τη χώρα πώς γίνεται να μην αναλαμβάνουν καμία ευθύνη, προκειμένου οι κανόνες να προσαρμόζονται στις ανάγκες του κοινού; Γιατί τους λένε υπεύθυνους;

Αλλά υπάρχουν και απλά ερωτήματα:

Σκύλος οδηγός τυφλού δεν μπαίνει σε ΗΣΑΠ, Μετρό, Προαστιακό, αν δεν είναι σε κλουβί; Ο τυφλός θα κουβαλάει το σκύλο του, συστήνει η Αττικό Μετρό και οι άλλοι φορείς;

Σκύλος αλλοδαπού (που δεν μιλάει ελληνικά και αγγλικά, ακόμη περισσότερο), πώς μετακινείται από και προς το κύριο αεροδρόμιο της χώρας, όταν δεν υπάρχει έστω ένα ή δύο κατάλληλα κλουβιά στο τελευταίο βαγόνι των συρμών, που παραδοσιακά είναι σκευοφόρος;

Δεν θα έπρεπε αυτοί οι κανονισμοί, που άπτονται μάλλον της αρμοδιότητας του υπουργείου Μεταφορών ως επιβλέπουσας αρχής, να έχουν συνταχθεί σε συνεννόηση με τις φιλοζωϊκές οργανώσεις, ώστε να καλύπτουν πραγματικές ανάγκες του κοινού και όχι ότι τυχόν σκέφτηκε κάποιος που δεν γνωρίζει από ζώα;

Χρήστος Κακαβογιάννης
για το Ethnos.gr
και τα ζώα αυτής της πόλης